Menu
    English

    ‘Waarom geen hen, naast zij, hij, haar en hem?’

    Sam, student Pabo

    Sam is student Pabo, lid van onze redactieraad en was actief in verschillende medezeggenschapsraden van de hogeschool. Waar liep hij allemaal tegenaan als het ging om diversiteitsbeleid binnen de hogeschool?

    "Ik wil graag mijn kant van het verhaal delen over waar ik tegenaanloop als het gaat over het diversiteitsbeleid op Hogeschool Rotterdam. Ik heb twee jaar bij de centrale medezeggenschapsraad (CMR) gezeten en drie jaar bij de Instituuts Medezeggenschapsraad (IMR) van de lerarenopleidingen. Momenteel zit ik in het bestuur van de mede door mij opgerichte studentenvakbond STUUR waar we ons inzetten voor alle studenten in Rotterdam."

    Ik maakte voor het eerst echt kennis met de begrippen inclusiviteit en diversiteit toen ik voor het eerst in de CMR zat. Dat was destijds een belangrijk speerpunt en ook de gelijknamige commissie waarin ik een actieve rol heb gespeeld. Waar we initiatieven hebben geschreven, waar we vooral documenten hebben beoordeeld aan de hand van de vraag; is het inclusief genoeg?

    Wat me opviel is dat het gesprek erover aangaan heel moeilijk blijkt te zijn. Als het niet geschreven staat is het heel ingewikkeld om er wel beleid over te maken, omdat je heel veel weerstand voelt. Mensen vinden het een spannend onderwerp, een eng onderwerp. Je zou maar iets verkeerds zeggen, waardoor je de sjaak bent. Dus waar ik vooral tegenaan liep is het niet bespreekbaar kunnen maken van beleidsonderwerpen gekoppeld aan inclusiviteit en diversiteit.

    Vooruitlopen op de maatschappelijke discussie

    Een persoonlijk voorbeeld is het initiatief dat ik destijds heb ingediend. Het initiatief ging over het gewenste voornaamwoord waarmee een student aangesproken wil worden en hoe de hogeschool in bijvoorbeeld de studiegids de studenten noemt. Waarom geen hen, naast zij, hij, haar en hem?

    De reactie van het CvB was toen dat het niet vooruit wilde lopen op de maatschappelijke discussie. Maar ja, die discussie loopt al heel lang, dus vooruit loop je zeker niet. Je loopt zelfs achter. Vooral als onderwijsinstelling vind ik dat niet acceptabel als je daar niet serieus naar kijkt.

    Puur door dit soort gevallen concludeer ik dat de hogeschool niet inclusief is. Je kan trouwens niet een beetje inclusief zijn. Je bent het of je bent het niet. Heel veel mensen beseffen niet dat het superveel kan doen met een student, door inclusief taalgebruik toe te passen binnen de SLC-lessen of het taalgebruik in promotiemateriaal. Een ander voorbeeld is het implementeren van genderneutrale toiletten, het lijkt iets kleins, maar het kan veel doen met het thuisgevoel van een student.

    Door alles wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt binnen de CMR en IMR ben ik om eerlijk te zijn cynisch geworden. Er zijn supermooie praatjes, maar er gebeurt gewoon veel te weinig. Het gaat vooral over wat wil je uitstralen als hogeschool? Wil je daadwerkelijk die afspiegeling zijn van de Rotterdamse samenleving? Ik denk dat het wel moet, gezien je status als onderwijsinstelling in deze stad.

    Daarnaast moeten er veranderingen plaatsvinden op managementniveau. Denk aan diversiteit binnen docenten- en managementteams. Ook het platform INCLUDED gaat hopelijk een belangrijke rol spelen. Ik hoop dat de verschillende perspectieven die zullen worden belicht op INCLUDED, gaan bijdragen aan de bewustwording rondom verschillende onderwerpen. Als deze onderwerpen vaker benoemd worden, gaan studenten zich ook meer gehoord voelen."

    Ook je verhaal delen op INCLUDED?

    We helpen je graag bij het realiseren van je verhaal. Dat kan op verschillende manieren. Neem contact op met de redactie via included@hr.nl.