Scroll down voor English
Alhoewel ‘uit de kast komen’ een veel gebruikte metafoor is, hebben veel mensen hier ook kritiek op. De metafoor suggereert als vanzelfsprekend dat er iets onthuld moet worden. Zo houdt het idee van de kast het schaamtevolle taboe rondom seksuele identiteit en onze heteronormatieve samenleving in stand.
De metafoor laat bovendien geen ruimte voor het idee van je seksualiteit als iets fluïdes, iets wat je altijd blijft onderzoeken en waar je nieuwe dingen over kan ontdekken. Als we meer ruimte willen creëren voor fluïde seksualiteit, zouden we een andere metafoor moeten verzinnen. Waarom hoeven mensen die zich heteroseksueel noemen, zich niet uit te spreken over hun voorkeuren en verlangens? Niet alleen LHBTQIA+’ers moeten hun seksualiteit uitvinden, dat moet iederéén.
Tot slot kan de suggestie gewekt worden dat uit de kast komen één gebeurtenis is, op één groot moment. Terwijl het in werkelijkheid meer een proces is dat je elke keer weer opnieuw ondergaat. Bij elke nieuwe baan en bij elke nieuwe vriendengroep.
Ervaringen binnen Hogeschool Rotterdam
Op Hogeschool Rotterdam zitten studenten en medewerkers die ervaring hebben met uit de kast komen. Zo ook Roos (18) die crossmediale communicatie studeert aan de Rotterdam Academy.
Roos, hoe kwam je erachter dat je ‘anders’ was?
“Ik wist al vroeg dat ik LHBTQIA+ was. Ik voelde me altijd al comfortabeler als ik me vrouwelijker uitte, maar toch heeft het lang geduurd om te accepteren dat ik trans ben. Ergens in mijn achterhoofd was ik altijd bang voor de gevolgen die ‘trans zijn’ zou hebben, al helemaal omdat ik er naar mijn gevoel totaalniet fem1 uitzie. Uiteindelijk was ik er eind 2018 zeker van: ik wilde een vrouw zijn.”
Hoe was het voor jou om uit de kast te komen?
“In het begin is het altijd eng. Je hoort overal verhalen over hoe families hun kinderen verstoten,
omdat ze niet cisgender2 zijn. Ik heb er lang met mijn toenmalige partner over gepraat en uiteindelijk heb ik het aan mijn ouders verteld. Het was zeer emotioneel voor mij, omdat ik vaak moeite heb om mijn emoties te uiten. In het moment voelde het wel als een last die van mijn schouders viel.”
En hoe reageerde jouw omgeving?
“Mijn ouders accepteerden het wel, maar mijn familie had er wat meer moeite mee. Vooral mijn tante, maar die zie ik gelukkig zeer zelden. Ik vond al snel een groep studenten op Hogeschool Rotterdam waar ik mijzelf kan zijn. Het was wel even wennen om mij voor te stellen met mijn nieuwe naam, maar dat werd steeds makkelijker. Het vinden van een vriendengroep met veel LHBTQIA+’ers hielp ook. Het geeft je een groep waar je op terug kan vallen en die je kunnen helpen. Zo heb ik bijvoorbeeld HR Pride, maar ook de Transvisie Jongvolwassenengroep.
Ik had minder fijne reacties verwacht. Ik heb nog niet het lef om buiten mijn kamer vrouwelijke kleding te dragen, tenzij er een event is met Pride. Mijn omgeving heeft zich dus nog niet heel erg moeten aanpassen als dat ik dit wel zou doen”.
Wat vind je ervan dat de samenleving verwacht dat LHBTQIA+ mensen uit de kast komen?
“Niemand heeft recht om te weten wie LHBTQIA+ is en wie niet. De persoon zelf bepaalt of de omgeving veilig genoeg is om uit de kast te komen. Daarnaast zijn er ook mensen die een labeltje helemaal niet prettig vinden.
Soms weet je dat je als vrouw op vrouwen valt, maar heb je geen connectie met het label lesbisch. Ook weet niet iedereen het even snel. Ik kwam er ook pas twee jaar geleden achter dat ik aseksueel3 en aromantisch4 ben. Geef mensen de tijd en als ze zich veilig bij jou voelen zullen zij vanzelf een keer laten weten hoe het zit met hun identiteit of seksualiteit.”
Heb je een tip voor mensen die nog niet uit de kast gekomen zijn?
“Begin klein. Je ouders hebben geen voorrecht om het als eerste te weten dat je uit de kast komt. Soms is het fijner om eerst bij je vrienden uit de kast te komen, zodat je in ieder geval een supportgroep hebt als je uiteindelijk naar je ouders en familie stapt. Het zal altijd eng zijn om je zo kwetsbaar op te stellen tegenover iemand en zoiets groots over jou te delen. In mijn ervaring is het beter als een paar mensen het weten zodat het niet zo’n brok in je keel blijft. Je hebt het recht om te zijn wie je bent en je hoeft het niet alleen te doen.”
Foto van Roos
Coming out is een privilege – soms is er doodsbedreiging
Hoewel we degenen die 'uit de kast' komen supporten, moeten we ook erkennen dat 'coming out' niet altijd veilig is voor LHBTQIA+ mensen. Bijvoorbeeld als ze deel uitmaken van (meerdere) gemarginaliseerde gemeenschappen. Sommigen worden zelfs met de dood bedreigd, zoals degene die we naast Roos hebben geïnterviewd en vanwege persoonlijke redenen anoniem wil blijven.
Wat is de reden dat je anoniem wil blijven?
“Daar kan ik heel kort over zijn. Als ik uit de kast kom, betekent dat het einde van mijn leven. Mijn familie staat er niet achter. Ik zou niet meer geaccepteerd worden. Dat negeren door toch uit de kast komen is niet makkelijk, aangezien ik dan met de dood bedreigd zou worden. Hierdoor leid ik twee levens. Ik ontdekte dat dit ik hierdoor regelmatig erg vermoeid ben.”
Hoe lang weet je al dat je LHBTQIA+ bent?
“Ik vind dit een lastige vraag, omdat ik ben wie ik ben en me niet graag label. Al op de middelbare school merkte ik al dat ik bepaalde gevoelens kreeg als ik jongens uit m’n klas zag. Ik kon het zelf nooit echt een plekje geven. Ik heb zelfs een vriendin gehad, waar ik toen dacht dat ik verliefd op was.”
Wat vind je ervan dat de samenleving verwacht dat LHBTQIA+ mensen uit de kast komen?
“Ik vind het belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn, maar ook dat iedereen de tijd heeft om er zelf achter te komen. Er zijn ook mensen die helemaal niet de behoefte voelen om uit de kast te komen. Die willen geen label plakken of willen het privé houden. Je moet het zelf kunnen beslissen. Dat gepush is nergens voor nodig.”
Waarom vind je het belangrijk om jouw verhaal te delen?
“Zelf was ik er niet opgekomen om mijn verhaal te delen, het is aan mij gevraagd. Door de trauma’s die ik heb opgelopen ben ik erg terughoudend in het delen van mijn verhaal. Nu ik hier zit bedenk ik me dat er misschien iemand is die zich herkent in mijn verhaal. Ik hoop dat diegene zich hiermee niet helemaal alleen voelt.”
Heb je advies voor mensen die niet het privilege hebben om uit te komen voor hun seksuele geaardheid of identiteit?
“Hoe lastig het ook is en hoe donker het gat is waar je in zit, ik adviseer je om toch op zoek te gaan naar je eigen plek. Probeer je eigen weg te vinden. Wees blij met de dingen die je wel al kan doen. Al is het maar om het er met een goede vriend over te hebben. Zelf vond ik dit ook een enorme opluchting om te doen. Het voelde erg bevrijdend. Als dit het enige is dat op het moment veilig genoeg voelt om te doen, koester dit dan ook.
We willen allemaal van de één op de andere dag gewoon onszelf kunnen zijn, maar soms is dat gewoon niet mogelijk. Sommige mensen kunnen zich helemáál niet uiten, dus wees blij met de kleine stappen die je wel kan zetten.”
Conclusie: Deel het in ieder geval met iemand
Deze twee interviews laten zien dat coming out er voor elk persoon anders uitziet. Ook heeft niet iedereen dezelfde privileges als het gaat om uit de kast komen. Wel zien we in beide interviews terug dat ze uiteindelijk wel iemand vonden waar ze hun verhaal konden delen. Wil je meer informatie over coming out? Kijk dan op sense info.
1: fem: afkorting van feminine, hoe vrouwelijk je overkomt.
2: cisgender: je identificeren met het geslacht dat is vastgesteld bij je geboorte
3: Aseksueel: Als een persoon zich niet seksueel aangetrokken voelt tot anderen
4: Aromantisch: Als een persoon zich niet romantisch aangetrokken voelt tot anderen
Vertrouwenspersonen Hogeschool Rotterdam
Wellicht wil je naar aanleiding van deze verhalen in gesprek gaan? Word je bijvoorbeeld tijdens je studie geconfronteerd met vormen van ongewenst gedrag? Denk aan pesten, seksuele intimidatie, discriminatie en agressie. Dan kun je terecht bij een vertrouwenspersoon van de hogeschool. Een vertrouwenspersoon heeft geheimhoudingsplicht en gaat altijd vertrouwelijk om met jouw informatie.
Kijk op Hint vertrouwenspersoon bij wie je terecht kunt en hoe je contact kunt maken.
Coming out day
Start small. Your parents do not hold the privilege to be the first ones to know
Tuesday 11 October is coming out day. This day takes place every year, and it is all about respect and awareness for LGBTQIA+ people. The term coming out is the process of accepting one's sexual identity and/or gender identity. The slogan of this day is: be yourself. Many people use Coming Out Day to come out. To show their support: many municipalities raise the rainbow flag. The ministries do this too. So does Hogeschool Rotterdam.
Heteronormative society
Although "coming out" is a commonly used metaphor, many also criticize it. The metaphor naturally suggests that there is something to be revealed. In this way, the idea of being in the closet perpetuates the shameful taboo surrounding sexual identity and our heteronormative society.
Moreover, the metaphor leaves no room for the idea of your sexuality as something fluid, something that you always keep exploring and discovering new things about. If we want to create more space for fluid sexuality, we should explore another metaphor. Why are people who call themselves heterosexual not required to speak out about their preferences and desires? It is not just LGBTQIA+ people who must invent their sexuality; everybody should.
Finally, people can suggest that coming out is one event, one big moment. Though, it is more of a process that you go through again and again. It continues with every new job and with every new group of friends.
Experiences within Hogeschool Rotterdam
Hogeschool Rotterdam has students, but also teachers, who have experience in coming out. Roos as well. Roos is eighteen years old and studies cross-media communication at the Rotterdam Academy.
Roos, how did it start?
“I knew early on that I was LGBTQIA+. I have always felt more comfortable expressing myself in a more feminine way. Yet it took me a long time to accept that I am trans. Somewhere in the back of my mind, I was always afraid of the consequences being trans would have, especially because I do not feel like I look fem1 at all. Ultimately, at the end of 2018, I was sure I wanted to be a woman".
What was it like for you to come out?
“It is always scary in the beginning. You hear stories about how families reject their children because they are not cisgender2. I talked about it with my then-partner for a long time. Finally, I told my parents first. It was very emotional for me as I often find it difficult to express my emotions. The experience felt like a burden lifted off my shoulders.”
And how did your environment react?
“My parents accepted it, but my family had more trouble with it. Especially my aunt, but luckily, I see her very rarely. I quickly found a group of students at Hogeschool Rotterdam who make space for me to be myself. It took some time to get used to introducing myself with my new name, but that became easier and easier over time. Finding a group of friends with many LGBTQIA+ people also helped. It gives you a group you can fall back on that can help you. For example, I have HR Pride, and the Transvisie Young Adult Group.
I expected fewer positive reactions. I do not have the guts to wear feminine clothes outside my room yet (unless there is an event with Pride). So, my environment has not had to adapt as much".
How do you feel about society expecting LGBTQIA+ people to come out?
“No one has the right to know who is LGBTQIA+ and who is not. The person themselves determines whether the environment is safe enough to come out. In addition, there are also people who do not like a label at all. Sometimes you know that as a woman you like other women, but you have no connection with the label lesbian. Not everyone knows it at the same time. I only found out two years ago that I am aseksueel3 and aromantisch4 . Give people time. When they feel safe with you, they will automatically share their identity or sexuality with you.”
Do you have any tips for people who have not come out yet?
“Start small. Your parents do not hold the privilege of being the first to know that you are coming out. Sometimes it is better to come out to your friends first so that you at least have a support group when you eventually go to your parents and family. It will always be scary to be so vulnerable with someone and share something that is a big part of you. In my experience, it is better if a few people know so that it does not remain such a lump in your throat. You have the right to be who you are. You do not have to do it alone."
Coming out is a privilege – sometimes there is a death threat
While we support those who come out, we must also recognize that coming out is not always safe for LGBTQIA+ people. For example, if they are part of (several) marginalized communities. Some are even threatened with death, such as the one we interviewed next to Roos. This person wants to remain anonymous for personal reasons.
Not everyone has the privilege to come out to family and/or friends. For example, we spoke to someone else at Hogeschool Rotterdam who would like to remain anonymous.
Why do you want to remain anonymous?
“I can be very brief regarding this matter. If I come out, it means the end of my life. My family does not support it. I would no longer be accepted. Ignoring these matters by coming out anyway is not easy, because I would be threatened with death. Because of this, I lead two lives. I discovered that this makes me very tired on a regular basis.”
How long have you known you areLGBTQIA+ ?
“I find this a tricky question because I am who I am and do not like to label myself. In high school, I noticed that I got certain feelings when I saw boys from my class. I could never really decipher it myself. I even had a girlfriend that I thought I was in love with at the time. “
How do you feel about society expecting LGBTQIA+ people to come out?
“I think it is important that everyone can be themselves, but also that everyone deserves the time to find out for themselves. There are also people who do not feel the need to come out at all. They do not want to put a label or want to keep it private. You should be able to decide for yourself. There is no need for forcing it.”
Why do you think it is important to share your story?
“I would not have thought of sharing my story, I had been asked to do so. Because of the trauma, I have suffered, I am very reluctant to share my story. Now that I am sitting here, I think there might be someone who recognizes themselves in my story. I hope they do not feel completely alone in this.”
Do you have any advice for people who do not have the privilege to reveal their sexual orientation or identity?
“No matter how difficult it is and how dark the hole you are in, I advise you to look for your own place. Try to find your own way. Be happy with the things you can already do. Even if it is just talking about it with a good friend. I found this to be a huge relief. It felt liberating. If it is the only thing that is safe enough to do right now, cherish it. We all want to be ourselves overnight, but sometimes that is not a possibility. Some people cannot express themselves at all, so be happy with the small steps you can take.”
Conclusion: At least share it with someone
These two interviews show that coming out looks different for each person. Also, not everyone has the same privileges when coming out. We see in both interviews that they eventually found someone to share their story with. Do you want more information about coming out? Then click at the link.
Confidential counsellors Hogeschool Rotterdam
Perhaps you would like to start a conversation about these stories? For example, are you confronted with forms of undesirable behaviour during your studies? Think of bullying, sexual intimidation, discrimination, and aggression. You can contact a confidential counsellor at Hogeschool Rotterdam. A counsellor has a duty of confidentiality and always treats your information confidentially.
See Hint confidential advisor who you can turn to and how you can make contact.
1: Fem: short for feminine, how feminine you come across.
2: Cisgender: identifying with the gender determined at birth
3: Asexual: When a person is not sexually attracted to others
4: Aromantic: When a person is not romantically attracted to others