De foto bij dit artikel is niet van Roukaya, maar een stockfoto.
In het derde jaar op het mbo ben ik mijn geloof meer gaan praktiseren. Ik ben moslim en draag een hoofddoek. Maar vanaf dat moment ben ik ook langere kleren gaan dragen en ging ik vaker gesluierd door het leven. Meteen merkte ik dat ik veel meer werd bekeken in het dagelijks leven. Mijn nare ervaringen heb ik vooral meegemaakt in het openbaar vervoer. Een reeks voorvallen zorgde ervoor dat ik echt even instortte en schrok van de medemens.
De eerste gebeurtenis was in de bus. Bij het instappen deed de chauffeur al onbeleefd tegen me. Ik was de enige buitenlandse vrouw in de bus en ook nog eens gesluierd, waardoor ik me oncomfortabel voelde. Op het moment dat we bij mijn halte kwamen en ik op de stopknop had gedrukt, liet de buschauffeur me niet uitstappen. Hij keek me strak aan en hield de deuren gesloten. Een Marokkaanse man stapte in, maar ik kon niet uitstappen. Toen ik vroeg of de chauffeur de deur kon openen keek hij me aan en negeerde me. Zelfs toen ik naar hem toeliep keek hij de andere kant op. De Marokkaanse man hielp me gelukkig en dwong de chauffeur om de deur te openen. De buschauffeur stopte midden op de weg en liet me eruit. Ik was in shock.
Een week later stond ik op de tram te wachten. Ik was toen ook gesluierd en was de enige bij de halte. Toen de tram aan kwam rijden stond ik op en liet ik de bestuurder weten dat ik mee wilde. De bestuurder keek de steward in de tram aan en begon te lachen. Vervolgens trapte ze het gaspedaal in en reed gewoon verder! Op dat moment stortte ik echt in.
Wat ik mijn medemens wil meegeven is dat iedereen anders is
Wat is dit allemaal? Ik kreeg tranen in m'n ogen en vond het heel eng. Waarom maak ik dit mee? Om wat ik draag en hoe ik eruitzie? Ik krijg wel eens de vraag of ik heb getwijfeld aan de manier waarop ik mezelf presenteer door deze gebeurtenissen. Echter als ik me anders ga kleden, dan zijn er weer jongeren zoals ik die zich ook niet durven te kleden zoals ze willen. Ik kleed en gedraag me zoals ik wil en als er jongeren zijn die net als ik hun geloof willen praktiseren, dan zien ze mij misschien als steun. 'Als zij het durft, dan kan ik het ook proberen.' Om zo anderen te motiveren, dát gaf mij het duwtje in de rug. Er zullen altijd mensen zijn die zo reageren, maar dat kan ik niet veranderen. Ik heb alleen invloed op hoe ik zélf reageer.
Een tip die ik wil geven aan mensen zoals ik: 'Er zullen altijd mensen zijn die een mening klaar hebben staan. Probeer toch altijd beleefd te blijven en geef het goede voorbeeld, hoe lastig dat soms ook kan zijn.'
Wat ik mee wil geven aan mijn medemens is dat iedereen anders is. Accepteer hoe andere mensen hun leven leven. Jij hebt jouw leven, zij hebben hun leven. Ik zeg ook altijd: 'je hebt meer goede dan slechte mensen op deze aarde. Als je daarop focust, kom je een stuk verder in het leven.'
Ook je verhaal delen op INCLUDED?
We helpen je graag bij het realiseren van je verhaal. Dat kan op verschillende manieren. Neem contact op met de redactie via included@hr.nl.