Wie de Willem Burger Zaal van De Doelen in Rotterdam tijdens de immersive tech hackathon binnenloopt, treft ongeveer twintig ronde tafels met aan iedere tafel een team van vijf studenten met verschillende disciplines. Laptops, waterflessen, (lege) broodzakjes en koffiebekers bepalen het beeld. Alles om op deze laatste dag van de hackathon de puntjes op de ‘i’ te zetten en de jury met een strakke presentatie te overtuigen van hun oplossing.
Intensief maar leerzaam
Bij één van die tafels staat Maria, student communicatie en multimedia design. Met haar groep heeft ze de opdracht gekregen om een empathische virtuele avatar te maken. ‘’We moesten de natuur een stem geven richting de mens als gebruiker’’, vertelt ze. ‘’Gebaseerd op de informatie die AI over onze natuur geeft. Best wel intensief, omdat we in drie dagen tijd een concept moesten maken en deze ook prototypen. Wel echt superleuk om te doen.’’
Het enthousiasme is veelzeggend. Vooral omdat er ook deelnemers zijn die geen technische achtergrond hebben, maar hier wel met nieuwe technologieën moeten werken. ‘’We kregen meerdere workshops en wisten uiteindelijk dus wel hoe zo een ontwikkelingsproces dan werkt. Ook qua omgang met stress tijdens zo’n hackathon. Of ik het andere studenten zou aanraden om mee te doen aan een hackathon? Zeker. We hebben heel veel nieuwe dingen geleerd. Denk alleen al aan het implementeren van storytelling in een ontwerp’’, aldus Maria.
Jonge mensen met nieuwe ideeën
Haar teamgenoot Ronald (derdejaars informaticastudent) kijkt ook tevreden terug op de intensieve dagen die hij en zijn team achter de rug hebben. ‘’Het geeft mij wel een goed gevoel om met elkaar aan een toekomstgerichte opdracht te werken. Tijdens zo een hackathon word je als groep jonge mensen bij elkaar gezet en iedereen heeft nieuwe ideeën. Ideeën waar bedrijven soms nog niet aan dachten. Erg inspirerend en leuk om te ervaren dat je samen tot zoiets moois komt.’’
Uitdagingen in drie verschillende categorieën
Waar Maria en Ronald zich dus bezighielden met de ontwikkeling van een avatar, gingen andere groepen middels immersive technologie op zoek naar innovatie binnen gezondheidszorg en haptische technologie of naar het maken van maatschappelijke impact.
‘’De ontwikkeling van nieuwe technologieën gaat razendsnel’’, zegt Vincent Forsch als jurylid bij deze hackathon. ‘’Mooi natuurlijk, maar dat maakt het voor bedrijven in de praktijk wel heel moeilijk om up-to-date te blijven. Hackathons zoals deze zijn daarom essentieel. De studenten die hieraan meedoen, brengen vooral kennis vanuit hun eigen interesse mee en dat is ontzettend waardevol.’’
‘’Op de juiste manier omgaan met nieuwe technologieën en innovaties is dat natuurlijk ook. Het is precies wat ze tijdens dit soort dagen leren. Daarbij is het mooi dat ze niet zelf een probleem of opdracht hoeven te verzinnen, maar dat bedrijven echte vraagstukken aanleveren. Dat zorgt gelijk al voor maatschappelijke impact van deelnemende studenten.’’
Nog beter dan een echte begeleider
‘’Wat ik mooi vond aan deze hackathon, is dat de teams niet alleen op hun eigen opdracht wilden uitblinken, maar echt geprobeerd hebben om op alle drie de uitdagingen zo goed mogelijk te scoren. Een goed voorbeeld vind ik de avatar genaamd ‘Plantagotchi’. Dat team gebruikte sensoren om je huisplant een persoonlijkheid te geven via AI. Je kon met je plant ‘praten’ en die liet dan weten wat ‘ie nodig had. Super creatief!’’
‘’Het project ‘Medicare’ was ook gaaf’’, besluit Forsch. ‘’Deze studenten ontwikkelden een VR-training voor medische ingrepen, ondersteund door een AI-tutor die live meekijkt en feedback geeft. Dat werkte zelfs beter en preciezer dan een echte begeleider! Het was inspirerend om te zien hoe de teams met nieuwe technologieën kwamen om bestaande problemen op te lossen en de wereld een stukje beter te maken.’’
