De Rotterdamse haven is voor een aanzienlijk deel een energiehaven. Zo’n 60 tot 70 procent bestaat uit petrochemische activiteiten. Maar wat blijft er over van de rol van de haven als de rol van olie straks uitgespeeld is? “Havenbedrijf Rotterdam zegt dat er vanwege de verduurzaming straks heel andere bedrijven zich zullen gaan vestigen en dat we heel andere mensen nodig hebben om bij die bedrijven te werken”, zegt Hans Maas, kwartiermaker van het technisch domein en de trekker van HRTech. “Wij kunnen daarin een belangrijke rol spelen.”
HRTech is een netwerkorganisatie waarin de instituten Communicatie Media & Informatietechnologie (CMI), Engineering en Applied Science (EAS), Instituut voor de Gebouwde Omgeving (IGO) en Rotterdam Mainport Institute (RMI), kenniscentra Creating 010 en Duurzame HavenStad en RDM Centre of Expertise samenwerken. Het is de voortzetting van de Techniekvisie uit 2017 en de WERKplaats Techniek die in 2020 is afgerond.
Versnelling
“Opleidingen werkten uiteraard al langer samen op het gebied van techniekonderwijs, -onderzoek en -projecten”, aldus Hans Maas. “Maar vanuit het College van Bestuur kregen we de vraag hoe we het een minder experimenteel karakter konden geven en hoe we de visie versneld konden doorvoeren in de organisatie. Daar is HRTech uit voortgekomen.”
Samen met programmacoördinator Hilke Stibbe ging Hans in gesprek met de directeuren van de betrokken instituten om Rotterdam ‘af te pellen’. “We zeggen altijd dat we impact willen maken in de stad. Maar wat is Rotterdam nou precies voor ons? Wat zijn de belangrijkste sectoren in de stad en welke belangrijke thema’s spelen in die sectoren? Door dat inzichtelijk te maken, kunnen we onze studenten veel gerichter klaarstomen voor de toekomst. Het eerste doel van een opleiding is natuurlijk een goed diploma, maar dankzij HRTech kunnen we meer bieden. Onze studenten gaan aan de slag met maatschappelijke onderwerpen waarbij ze leren samenwerken met studenten van andere opleidingen. Op die manier leveren we goede professionals af aan Rotterdam. Ze zijn dan niet alleen klaar voor hun eerste baan, maar ook voor de rest van hun loopbaan.”
Op de borst kloppen
Dat is nodig ook, want bedrijven staan te springen om afgestudeerden die met behulp van techniek maatschappelijke vraagstukken kunnen aanpakken, weet Heleen Elferink, directeur van CMI. “Denk alleen al maar aan het onderwerp privacy. Hoe gaan we om met cameratoezicht in de stad? Of hoe pakken we met techniek de logistieke problemen in de binnenstad aan? Zo zijn er veel meer vraagstukken waar goede mensen voor nodig zijn. We leiden die natuurlijk al een tijdje op, maar in Rotterdam zijn we niet zo van onszelf op de borst kloppen. En dat mogen we best vaker doen om te laten zien wat voor goede en toffe dingen we op dit gebied doen voor de stad. Mensen denken bij de term techniek aan werk in vervallen schuurtjes waar je vieze handen van krijgt, maar het is uiteraard veel meer dan dat. Dankzij HRTech krijgt techniek de uitstraling die het verdient. Techniekstudenten mogen trots zijn op hun maatschappelijke bijdrage aan de stad en het land.”
De samenwerking binnen HRTech wordt vormgegeven binnen vijf thema’s: Circular Makers Industry, Resilient City, Smart Logistics & Maritime Innovation, Smart & Social City en Sustainable Port Industry. “Zo is het voor studiekiezers heel herkenbaar met welke onderwerpen ze te maken krijgen als ze voor een techniekopleiding bij ons kiezen”, zegt Anabel Mendez Lorenzo, docent bij IGO en thema-coördinator van Resilient City.
Ander perspectief
“Bij dit thema kijken we naar hoe steden zich aanpassen aan de klimaatverandering. Het gaat dan niet alleen om het aanleggen van groen, maar ook om de keuze tussen smalle en brede straten en om wat voor gevels nieuwe gebouwen krijgen. Dus werken studenten van verschillende opleidingen met elkaar samen: Watermanagement, Gebouwde Omgeving en Ruimtelijke Ordening en Planologie. Sommige studenten moeten wennen aan het samenwerken, maar uiteindelijk zien ze vaak de meerwaarde ervan in en zijn ze blij met het perspectief van andere studenten waar ze zelf niet op waren gekomen.”
Anabel is blij dat HRTech handen en voeten heeft gekregen. Al zal het niet van de ene op de andere dag een vast onderdeel zijn van het onderwijs, denkt ze. “Heel veel collega’s van mij zijn enthousiast en directeuren en onderwijsmanagers zien het belang ervan, maar we zijn nog wel zoekende hoe we deze weg moeten bewandelen. In de vorm van bijvoorbeeld minors en keuzeonderwijs zal dit snel vorm gaan krijgen, maar wellicht duurt het iets langer voordat opleidingen HRTech als vanzelfsprekendheid opnemen in het curriculum. Ik hoop uiteraard dat dat zo snel mogelijk gebeurt. Dan zal de samenwerking met bedrijven nog beter worden en zullen middelbare scholieren eerder voor een van onze technische opleidingen kiezen. Daarvan ben ik overtuigd.”