Ontmoeting 02

Donderdag 10 januari: Focus

Na mijn 'eerste honderd dagen', intensieve gesprekken met mijn collega's, directeuren, docenten, lectoren, CMR, IMR, ondersteuners, presenteer ik mijn opvattingen. Ik voel de dagen daaraan vooraf een zekere nervositeit. Niet over de inhoud van het verhaal; dat heb ik zo vaak besproken, maak me 's nachts wakker en ik vertel het. Het gaat meer over de toon. Ik moet kritisch zijn en respect tonen voor hetgeen de hogeschool gepresteerd heeft, ik wil urgentie prediken, maar wel vanuit verbinding, ik ga keuzes maken die mensen omarmen en keuzes die tot zorgen zullen leiden. Maar vooral: ik wil duidelijk maken dat Focus niet alleen gaat om een andere koers, maar vooral over een andere manier van werken: iedereen moet meer in zijn/haar verantwoordelijkheid komen. Ik oefen thuis. Voordat ik 'op ga' voel ik podiumvrees. Als ik er sta, geniet ik.

Donderdag 31 januari: de minister

De minister komt op bezoek in de Algemene Vergadering van de HBO-Raad. We mogen Jet zeggen, want tenslotte is de minister een oud-collega. Haar optreden spreekt me aan vanwege de herkenning. Ze biedt vertrouwen aan, meer uitgebalanceerd toezicht, maar wil ook iets terug: focus (ze gebruikt het woord niet) op het onderwijs zelf, verantwoordelijk bestuur en transparantie naar buiten. Ze plaatst Amarantis in een perspectief: wat fout gaat bij een school hoeft niet een uitdrukking te zijn van een problematiek van een hele sector. Als ze praat over studiesucces en rendement besluit ik ter plekke haar uit te nodigen in Rotterdam (ze heeft inmiddels 'ja' gezegd).  Misschien moeten we strenger worden om het maatschappelijk effect te bereiken dat we nastreven; strenger, selectiever, duidelijker. Misschien moeten we onze kaarten niet alleen op 'zorg' zetten, maar vooral in het onderwijs zelf investeren. Op een punt vinden we elkaar niet meteen: de minister wil dat investeren financieren met het leenstelsel. Ik denk zelf dat het voorstel dat er nu ligt, niet sociaal genoeg is. Daar gaat een stad als Rotterdam veel last van krijgen.

Vrijdag 1 februari: de toezichthouder

Mooi gesprek met Jeroen de Haas, baas van Eneco en toezichthouder bij de hogeschool. (Ik kom het mooiste kantoor binnen wat ik ooit gezien heb, zeker wat de aankleding met en door het licht betreft). Toezicht is een moeilijk vak; wordt vaak ook onderschat. Je regelt het met codes, wetgeving, protocollen en reglementen, maar uiteindelijk met mensen. Met als grote paradox dat degene waar je toezicht op houdt, de bestuurder, de kwaliteit van het toezicht bepaalt. En dus kies ik steeds voor de transparantie, openheid, benoemen wat goed is, wat niet goed is. Je brengt daarmee je eigen baas in positie. Belangrijk. Iedereen verdient een goede baas. En heeft die nodig.

Maandag 11 februari: de opleiding

Ik maak stevige dagen. Is mijn eigen keuze. Het gevolg is wel dat het eten 's avonds wel eens uitgesteld wordt tot de magnetron van 8 uur. Het begint rond te zingen dat ik dan graag rond half 6 iets eet. Deze avond staan er broodjes kroket te wachten. En een presentatie over de plannen die de collega's van de opleiding BE hebben. Ik ben onder de indruk. Voor het eerst een integraal verhaal hoe we zowel kwaliteit als studiesucces op een hoger niveau kunnen brengen. Dat is urgent. Er zijn grote zorgen over met name het studiesucces. De hogeschool heeft het altijd relatief goed gedaan, maar de ontwikkeling is niet goed. En we beseffen meer en meer twee dingen: die ene oplossing bestaat niet, het gaat om het samenstel. Daarnaast: we moeten naar de kern, naar wat gebeurt in die interactie student/docent. Voorlichting is van belang, studenten uitnodigen bewust te kiezen, we moeten goede zorg organiseren rondom het onderwijs, maar- een hele grote maar - we moeten in de kern van het onderwijs binding organiseren. Dat is de uitnodiging aan onze mensen. Bij BE ontwikkelen ze een goed verhaal. Men wil er het onderwijs zo organiseren en structureren dat docenten in stelling komen die binding te organiseren. Ik zeg: Delen die kennis.

Woensdag 13 februari: de collega

Ik voer graag het gesprek een-op-een. Elke uitnodiging om het gesprek te voeren, neem ik aan. Totdat op een dag mijn overvolle agenda echt explodeert. Die uitnodigingen komen tot me in een gesprek, via Yammer, op de gang. Esther Gouweloos deelt haar opvatting met me over wat in haar ogen de kern is van Focus. Haar verhaal gaat over inhoud, maar vooral over hoe professionaliteit aan te scherpen: feedback organiseren, kritiek serieus willen nemen, het positieve steunen, de fout benoemen en helpen om tot een oplossing te komen. De dag daarna spreek ik Jean Marie Molina. We zijn het snel eens: deeltijd is een kerntaak. Maar dan moet het wel beter dan we nu doen. We moeten bereid zijn ons assortiment te beoordelen op aansluiting bij de maatschappelijke vraagstukken die spelen, aansluiten op onze doelgroep, de kwaliteit moet fors omhoog en het moet betaalbaar zijn. Ik daag wat uit. Dat laatste is ons kleinste probleem….

Donderdag 14 februari: de vakbonden

Ik ben bestuurder van de HBO-Raad. Dat betekent dat ik over alles in het HBO mag meepraten, maar ook dat ik een portefeuille heb. Ik doe techniek en ik leid de werkgeversdelegatie in het CAO-overleg. We hebben een goeie CAO afgesloten: sober qua geld, met een stevige nadruk op professionalisering en we hebben afgesproken dat we in een volgende CAO gaan kijken naar gevoelige thema's als het bovenwettelijke wachtgeld. Zover is het nog niet, we vergaderen nu vooral over interpretatievraagstukken rondom de CAO die we net gesloten hebben en die volgende week gepubliceerd gaat worden. Ik ben blij dat we aan deze tafel voortgang geboekt hebben. We hebben een poos wat met de ruggen naar elkaar toe geleefd, maar begrijpen elkaar steeds beter. Anders kom je niet tot een professionaliseringsparagraaf waarin enerzijds een stevig recht van medewerkers is bepaald. Anderzijds een verplichting van de zijde van de werkgevers om te investeren in professionalisering. Maar waarbij de bonden accepteren dat we niet alles moeten willen dichtregelen, maar het overlaten aan het gesprek tussen leidinggevende en medewerker. Ben benieuwd hoe we dat bij de HR gaan doen……