Maandag 3 maart 2014: Een dag meelopen met Ron Bormans
"Ik vind het wel een grappig idee, zo'n schaduwdag. Je bent welkom", mailde collegevoorzitter Ron Bormans mij 20 minuten nadat ik mijn voorstel om een dag met hem mee te lopen had verzonden. Bij mijn keuzevak Netwerken geef ik studenten de opdracht een afspraak te maken met iemand die volgens hen een interessante baan heeft. Die persoon mogen ze niet persoonlijk kennen, er moet een drempel voelbaar zijn. Deze opdracht levert altijd prachtige ervaringen op, dus ik nam mij vorig jaar voor als docent zelf ook eens zoiets te doen.
En daar sta ik dan, om 07.50 uur op de vijftiende verdieping van onze locatie Rochussenstraat. "Ga zitten," zegt de collegevoorzitter. Er ligt een mapje met vergaderstukken voor mij klaar. Van 8:00 tot 21:30 uur zullen we zonder grote onderbrekingen afspraken hebben. "Dit is geen uitzonderlijk drukke dag", vertelt hij terwijl we koffie krijgen.
De voorzitter van het College van Bestuur (CvB) van hogeschool Saxion verschijnt al snel in de deuropening; Ron Bormans en hij hebben overleg over de verschuiving van taken in het bestuur van de Vereniging Hogescholen. Termen als brede en smalle licenties, lage en hoge profielen, vooropleidingseisen en domeinen schieten over tafel; meestal in één richting. Bormans zendt; hij formuleert zorgvuldig maar beknopt. Alles uit het hoofd; opsommingen aankondigend en altijd compleet afrondend.
Er volgt een overleg van het Regieorgaan Kralingse Zoom / Economisch Domein in het bescheiden vergaderzaaltje van het CvB zelf op de 15e verdieping. Alle instituutsdirecteuren van de economische opleidingen alsmede de directeuren Facilitaire Dienst en HRServices zijn aanwezig. Er wordt gesproken over de aanpak van de verandering van de instituten, die op verschillende manieren wordt aangepakt. Bormans benadrukt steeds de verbinding tussen de instituten en de noodzaak om met elkaar tot een nieuwe vorm te komen. "Wat ik goed vind…" begint hij vaak zijn zinnen, om te vervolgen met: "Wat ik moeilijker vind…." Er gaan voorstellen over tafel en directeuren verkondigen hun visies op de nieuwe vorm, die niet altijd overeenkomen. Toch moeten ze het eens worden in deze overleggen, die maandelijks plaatsvinden. "Hier aan tafel gebeurt het'', bepaalt Bormans.
Na een bezoek aan professor Stam bij het Erasmus MC, ter oriëntatie op een mogelijke gezamenlijke leerstoel fysiotherapie, zijn er twintig minuten voor de lunch. Deze staat gelukkig klaar in de werkkamer.
In de middag volgt een gesprek met de instituutsdirecteuren van het instituut CMI (Communicatie, Media en Informatietechnologie). Er wordt uitvoerig bij de evaluaties van de opleidingen stilgestaan en de ruimte die teams krijgen om hun curriculum vorm te geven. Dan lopen we naar Museumpark voor de vergadering van de Studentenmedezeggenschapsraad (SGMR). In de overlegruimte van deze raad wordt geschrokken gereageerd als Bormans en directeur Algemene en Bestuurlijke Zaken Herman Veenema tien minuten te vroeg binnenlopen. We laten ons wegsturen en gaan nog even in het paviljoen zitten.
Toen we vóór de vergadering locatie Museumpark binnenliepen, sprak Bormans een groepje rokers voor de ingang aan en wees ze op de abri. Een niet al te enthousiaste reactie viel hem ten deel. Ook bij de Studentenmedezeggenschapsraad blijkt het rookbeleid op de agenda te staan. Ik veer op als het project 'Smoking Behaviour' van mijn opleiding Facility Management wordt genoemd. Onze Honours Programme-studenten hebben nagedacht over een manier om rokers te verleiden in de gewenste zones te gaan staan. Ze willen een gedragsverandering realiseren zonder verbodsborden en onvriendelijke rode lijnen voor de ingang. Ook de Studentenmedezeggenschapsraad is geïnteresseerd in de uitwerking van deze plannen.
Na een uurtje overleg, dat deze keer wel erg veel 'Vader vertelt' is volgens Bormans, ronden we af. Student Vastgoed en Makelaardij Jorn Brouwer spreekt hem nog kort aan op zijn aanwezigheid tijdens de excursie naar Bormans' geboortedorp Schinnen komende week en student Small Business Johan Witte overhandigt ons visitekaartjes van de Happietaria; zijn project waarbij studenten een maand lang voor een goed doel restaurant De Unie runnen. "We komen een keertje eten met het CvB!" belooft Bormans.
's Avonds vindt bij de SP in Amersfoort een rondetafelgesprek plaats over studiefinanciering; kamerlid Jasper van Dijk wil zijn mening over het studieleenstelsel en alternatieven daarvoor aanscherpen en heeft hiervoor mensen van verschillende hogescholen en universiteiten uitgenodigd. Bormans heeft zich in de laatste maanden nadrukkelijk uitgesproken tegen het sociaal leenstelsel zoals minister Bussemaker dat voor ogen had, onder meer omdat het niet strookt met emancipatoire doelen van hoger onderwijs. Ook zet hij vraagtekens bij onderzoeken die stellen dat het aantal studenten gelijk zal blijven. Hij heeft een alternatief uitgedacht waarbij de studiebeurs een beurs blijft, maar wel inkomensafhankelijk wordt. "Ik verkoop dit idee als een handelsreiziger en wil er ook energie in steken. Dit is het moment om de studiefinanciering aan te pakken. Als het nu niet gebeurt, dan is het weer voor een hele tijd klaar." Het is duidelijk dat Bormans zijn pleidooi niet voor het eerst houdt. Meer dan welke aanwezige ook kent hij de cijfers en schudt de argumenten uit zijn mouw. Het artikel dat hij hierover schreef ligt in tienvoud gekopieerd voor hem op tafel. "Zal ik het even uitdelen?" zegt de SP-gastvrouw als het einde van de bijeenkomst in zicht komt. "Nou, ik wil het niet opdringen hoor" veinst Bormans bescheidenheid. Om tevreden te zien dat alle aanwezigen met een exemplaar naar huis gaan.
We nemen afscheid van de SP en lopen het pand uit. "Zie ik je morgen weer om half acht?" vraagt de collegevoorzitter mij. Gelukkig heeft mijn aanwezigheid hem nog niet op de zenuwen gewerkt. Toch bedank ik voor het aanbod.
Op de terugweg probeer ik mijn gedachten te ordenen. Het was ontzettend interessant om de organisatie waar ik werk vanuit een volkomen ander perspectief te bekijken. De abstractie van de gesprekken viel mij mee; het grootste deel was inhoudelijk prima te volgen en ging over zaken waar docenten dagelijks mee te maken hebben. Ik heb rond de veertig verschillende gesprekspartners ontmoet en Bormans schakelde zonder zichtbare voorbereiding van het ene naar het andere gesprek. Ik ben overtuigd geraakt van het focusprogramma; het is zijn persoonlijke missie. Maar wat een zitvlees moet een CvB-lid hebben! Geïnspireerd en opgelucht ga ik de volgende dag weer met mijn studenten aan het werk. Ron Bormans is altijd welkom om mij een dagje te schaduwen.
Harriët Kos,
Docente bij de opleiding Facility Management
Over de auteur
Ron Bormans - Voorzitter College van Bestuur Hogeschool Rotterdam
Ron Bormans (1957, te Schinnen, Zuid-Limburg) mag zich verheugen in een lange periode van ontmoetingen in en met het hoger (beroeps)onderwijs. Tijdens zijn studies: Natuurkunde (propedeuse) in Eindhoven en Politicologie / Bestuurskunde in Nijmegen. Maar ook in zijn loopbaan. Hij werkte o.a. als plv. directeur HBO en directeur Studiefinanciering bij OCW. Daarnaast was hij consultant bij Capgemini. Op dit moment geeft hij leiding aan Hogeschool Rotterdam als bestuursvoorzitter, een functie die hij eerder bekleedde bij de HAN. Maar hij deed ook de HvA en Inholland aan en hield toezicht op onderwijsprogramma's als directeur NQA.
Elke twee weken is de nieuwe blog-post ook te volgen op Twitter via @ronbormans1.