De basis van sharing wordt gevormd door op een andere manier te kijken naar machines, kapitaalgoederen of andere bronnen van bezit. Is er sprake van schaarste of is er sprake van overcapaciteit, dat zijn de vragen die gesteld kunnen worden als we het hebben over deeleconomie. Uit het verleden kennen we goede en minder goede voorbeelden van de deeleconomie. Zo delen de boeren vaak een dure combiner voor het oogsten van hun producten. In oude Italiaanse steden zien we vaak nog een gemeenschappelijke wasplaats voor de huishoudens omdat de huizen te klein waren om binnen de was te kunnen doen. Eind jaren ’70 zien we de opkomst van het ‘timesharing’-concept waardoor je voor een bepaalde tijd gebruik kon maken van een vakantiehuis in het buitenland. Het concept raakte toen in een negatief daglicht door allerlei malafide constructies. De grootste introductie van het sharing concept zien we natuurlijk in 2008/2009 met de opkomst van de ‘peer-to-peer’-systemen waar Uber, Airbnb en Spotify natuurlijk de meest bekende en spraakmakende bedrijven zijn. We zien tegelijkertijd ook dat massale acceptatie van deze systemen niet altijd leidt tot echte ‘caring’-voordelen, maar soms ook veel meer negatieve effecten met zich meebrengen waar zelfs rechtspraak voor nodig blijkt te zijn.
Gelukkig zien we nu veel mooie initiatieven ontstaan vanuit ons ‘Doe eens lief’-gevoel. Het bedrijfsleven met gerenommeerde bedrijven zoals Apple, Tesla, Google, Facebook en Nike schenken in grote aantallen mondmaskers voor het zorgpersoneel. Ook bij de productie en distributie van handgel zien we L’Oréal maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen door deze te verstrekken aan de foodretailers die deze producten kopen om hun medewerkers te beschermen.
De mooiste sharing initiatieven die we nu op zien komen zijn ‘Support your local’-initiatieven waarbij vooral door de lokale horeca massaal gebruik wordt gemaakt van platformen om enige omzet van betekenis te kunnen realiseren. Maar ook andere lokale producten van andere kleine ondernemers (denk aan de groentenboer (asperges!!), de bakker, etc.) worden door ons in onze dorpen en steden sterk omarmd. Anticiperend op de nieuwe bezorgvraag zien we nu ook weer verschillende vormen van sharing ontstaan. In binnensteden zien we dan ook veel dat men hier veelvuldig gebruik wordt gemaakt van lichte elektrische vrachtfietsen. Al met al kunnen we concluderen dat we nu veel mogelijkheden van sharing zien ontstaan die zeker potentie hebben om in de toekomst, na het corona virus, te kunnen blijven bestaan.
Project Sharing Logistics
Onder projectnaam Sharing Logistics doet Hogeschool Rotterdam – samen met andere onderwijsinstellingen en praktijkpartners – van september 2019 tot april 2021 een groot onderzoek naar de deeleconomie als veelbelovende ontwikkeling in de logistieke sector. Binnen het project wordt toegepast onderzoek gedaan naar de mate waarin logistieke concepten die zijn gebaseerd op de deeleconomie, kunnen bijdragen aan een aanzienlijke verlaging van de uitstoot van CO2 en stikstof (N2) en aan het verhogen van de efficiency binnen de sector. Ondernemers in de logistiek kunnen zich nog aanmelden voor deelname. Deelnemende bedrijven krijgen van studenten een advies op maat hoe zij hun rendement kunnen verhogen, kosten verlagen en uitstoot reduceren. Het onderzoek wordt mogelijk gemaakt door TKI Dinalog en omvat meerdere deelprojecten binnen vijf focusgebieden: stadsdistributie, bouwlogistiek, transport & warehousing, zorglogistiek en servicelogistiek.