Vreemde tijden, zo met een maatschappelijk verstorend virus dat wereldwijd rondwaart. Dat geldt natuurlijk ook voor afstudeerders. Heb je minimaal vier jaar zitten blokken en toegewerkt naar een diploma, gooit COVID-19 roet in het eten. Geen massale diploma-uitreiking. Geen groots eindfeest. Kortom, geen passende afsluiting. Of toch wel? Gelukkig had Hogeschool Rotterdam meerdere konijnen in de hoge hoed en zorgde men voor een waardige afsluiting van een periode van hard blokken. Een besloten diploma-uitreiking voor de Pabostudenten vond op 9 juli plaats in het Atrium op de locatie Museumpark. Niemand minder dan Onderwijsminister Ingrid van Engelshoven kwam hier hoogstpersoonlijk aan de geslaagden hun diploma uitreiken. Een week later mochten de fris afgestudeerde verpleegkundigen hun diploma in ontvangst nemen op het parkeerterrein van de RDM-kade.
Feestje
Een strak georganiseerd besloten feestje. Zo kun je de diploma-uitreiking voor de kakelverse leraren en leraressen wel omschrijven. Wat op papier wellicht wat saai leek (met slechts een beperkt aantal genodigden en diverse protocollen), bleek op de avond zelf een podium van blijdschap en erkenning. Een strak schema verdeelde de uitreiking in twee groepen waarbij de Pabodocentenband het geheel muzikaal klank en kleur gaf. Meezingen mocht (vanwege de coronamaatregelen) weliswaar niet, maar als je zelfs de minister en bestuursvoorzitter aan het klappen en dansen krijgt, zit de stemming er goed in.
En de stemming was heel de avond al goed. Natuurlijk was het bijzonder dat de minister van Onderwijs de diploma’s kwam overhandigen. De echte sterren van de avond waren uiteraard de afgestudeerde Pabo’ers. In tweetallen kwamen ze naar voren waarbij de een iets lovends over de ander mocht zeggen. Dat leverde soms hilarische notities op, bijvoorbeeld over Cynthia Blommers die ‘half Engels is, maar helemaal geslaagd’. Of in het geval van Songül Egilmez en Rob Fluijt, die elkaar van tevoren niet kenden, maar waarbij Rob toch enthousiast de tekst over Songül voordroeg. Enthousiast was ook de minister. Zo prees ze de vastberadenheid van de studenten: “Hieruit kun je prachtige lessen leren. Bijvoorbeeld hoe je omgaat met onzekerheid. Ik wil aan jullie meegeven: blijf vragen en daag elkaar uit. Dank dat jullie voor dit prachtige vak hebben gekozen. We hebben jullie hard nodig.”
De genodigden bleken unaniem positief over deze geoliede avond. De tante van Lucinda Haverkamp: “Mooi hoe dit aangepakt is en dat er een feestje van gemaakt is. Toch een mooie afsluiter.” Lucinda zelf was ook euforisch: “Ik vond het heel erg leuk. Echt een pabosfeertje. Blij dat ze dit voor ons hebben georganiseerd.” De trotse moeder van Winnie Waller: “Lekker kleinschalig. Persoonlijk. Kort en krachtig. Humor. Zo zouden ze het altijd moeten doen.”
Collegevoorzitter van Hogeschool Rotterdam, Ron Bormans: “Zo’n diploma-uitreiking hoort bij de grote levensgebeurtenissen. Bij onze Pabo doen ze dat echt fantastisch. Belangrijk dat er ook publiek bij was, want er is toch afstand tussen de ouders en school. Als je dan anderen vol trots over jouw zoon of dochter hoort praten dan heb je het niet verkeerd gedaan als ouder. Ook leuk dat de minister, ondanks haar drukke schema, er heel de avond bij was.”
De minister zelf ten slotte: ”Erg leuk om te zien dat van zo’n diploma-uitreiking echt een feestje wordt gemaakt. Volgens mij heb je daar ook behoefte aan, ook al sta je reeds een half jaar voor de klas. Het is ze allemaal zeer gegund en het was geweldig om erbij te zijn. Er staat veel talent voor de klas.”
Drive-through
Wie aan drive-through denkt, denkt wellicht aan een penalty. Althans, wie de Formule 1 volgt. Op de RDM-kade was afgelopen donderdag absoluut geen sprake van straf. Integendeel. De afgestuurde studenten Verpleegkunde mochten namelijk een beloning - het felbegeerde diploma – in ontvangst nemen. Vanuit de auto (dat dan weer wel), maar ook dat was geen crime, gezien de buien en straffe wind. Het was vooral feest. Veel blije gezichten, ballonnen en toeterende (soms zelfs versierde) auto’s met daarin de zojuist geslaagde zorgprofessionals en hun naasten. Diplomaradio deed live verslag van het gebeuren en zorgde voor feestelijke muziek.
Qua locatie was een groter contrast met de pabodiploma-uitreiking nauwelijks denkbaar. En toch waren er veel overeenkomsten, want ook dit was strak georganiseerd en persoonlijk. Via vijf tenten ontvingen de geslaagden onder meer hun getuigschrift, een speld en een borrelbox, al dan niet met alcohol. Het was tenslotte feest. Roos van Maastricht kon het allemaal wel waarderen: “Ik vind dit heel leuk bedacht, hoewel ik eigenlijk een soort McDonald’s verwachtte. Geen idee wat ik bij een normale diplomering moet verwachten, maar ik ben vooral blij dat ik mijn diploma heb.”
Onderwijsmanager Marjolein Verheijen: “We gaan het volgend jaar weer zo doen, ha, ha... Zoveel lachende gezichten. De auto’s vol met familie. Ze hebben het ook echt verdiend, want de afgelopen (corona)periode hebben ze moeilijke keuzes moeten maken.” Niet iedereen was met de auto. Zo kwam Laura alleen op de motor en Petra (eveneens alleen, want ‘de rest van het gezin is met vakantie’) te voet, wat zorgde voor wat afwisseling met de Tesla’s en BMW’s.
Docent Klarieke spreekt van een ‘geweldige ervaring’: “Ik zie heel veel blije gezichten. Studenten hebben een uitzonderlijke periode meegemaakt waarin ze erg op hun eigen zelfstandigheid en motivatie waren aangewezen om de eindstreep te halen.” ‘Frontsoldaat’ Inez van der Lans (ze werkte de afgelopen maanden op de corona-afdeling van het Erasmus MC) had zo’n entourage niet verwacht: “Echt superleuk dit. Iets wat ik nooit meer ga vergeten. Uiteindelijk gaat het om het papiertje, maar toch leuk dat je zo een klein feestje krijgt.”
Een erehaag van docenten (onder luid applaus) voor iedere geslaagde vormde het laatste feestelijke element van deze bijzondere diploma-uitreiking.