Teddy Quatfass, Julia Zwart en Tessa Bosman lopen de trap van de Willem de Kooning Academie op. “Zou hij iets in de gaten hebben”, vragen de derdejaarsstudenten Leisure & Events Management zich af. Ze hebben de enorme wisselbeker voor de Docent van het Jaar bij zich, want hun docent David de Prez is in de prijzen gevallen. “Het staat op zijn bucketlist”, lacht Julia. “En als ik een vraag stel, zegt hij altijd voor de grap dat ik hem dan wel moet nomineren voor de verkiezing Docent van het Jaar”, zegt Tessa.
De winnaar is naar een overleg met zijn mededocenten gelokt en als hij zijn drie stagestudenten voorbij ziet lopen, weet David eigenlijk al genoeg. Ook Oleksandra Davydenko en Adil Bouchekourte van de studentengeleding van de medezeggenschapsraad (SGMR), organisator van de verkiezing, stappen het lokaal binnen om de winnaar bekend te maken.
Humor
Als zijn naam wordt genoemd, steekt David twee handen de lucht in. “Super leuk! Ik ben echt verrast, anders had ik wel even een kappertje gepakt voor de foto! En wat een enorme beker. Waar moet ik die in vredesnaam laten?” Zijn humor speelt ook een belangrijke rol in de omgang met zijn studenten. Teddy: “In zijn presentaties verwerkt hij graag grappige animaties of memes, dat maakt het allemaal net wat leuker tijdens een online les. Zo zorgt hij ervoor dat we onze aandacht erbij houden.”
Maar zijn overwinning heeft David uiteraard aan meer te danken dan alleen grappen en grollen. Zijn studenten benadrukken allemaal dat hij zich heel goed kan inleven in hun situatie. “De ene student pakt hij iets harder aan, omdat zij uit zichzelf al heel ijverig is en hij er nóg meer uit wilt halen”, aldus Julia. “Voor Tessa en mij is hij iets milder, omdat we het juist nodig hebben dingen op ons eigen tempo te doen. Hij voelt perfect aan wat een student nodig heeft.”
Betrokkenheid
Dat merkte Tessa tijdens haar stage, waar niet alles van een leien dakje ging. “Dan is het heel fijn als mijn docent om 17:00 uur nog even met me wil bellen om te vragen hoe het gaat. Zijn betrokkenheid bij de studenten is echt uniek. Hij weet bijvoorbeeld ook nog precies wat voor grapjes we maakten tijdens de eerste les die ik van hem had, daar komt hij dan soms op terug.”
Intussen heeft course leader Patrick van der Gaag een taart tevoorschijn getoverd, die winnaar David mag aansnijden en uitdelen aan zijn collega’s. “Ik heb er even over kunnen nadenken en ik geef die grote beker een plekje in de docentenkamer. Ik word nu in het zonnetje gezet, maar ons team bestaat uit alleen maar leuke docenten. We zijn het niet altijd met elkaar eens, maar daardoor halen we juist het beste in elkaar naar boven.” Met een knipoog: “Maar ik ben natuurlijk de leukste.”
David ondervond tijdens zijn eigen studie aan een universiteit hoe het is om als een nummertje behandeld te worden. Zijn studenten wil hij het tegenovergestelde gevoel geven. “Ik wil de mens achter de student leren kennen. En dat zij mij leren kennen. Ik vind het niet meer dan normaal om een student op een bepaalde vacature te wijzen, omdat ik weet dat zij het moeilijk vindt om een baan te vinden. Als ze dan een paar weken later op die functie wordt aangenomen, geeft mij dat een geweldig gevoel. En zij inspireren en enthousiasmeren mij ook, hoor. Mijn studenten en ik hebben een gelijkwaardige relatie. Alleen als ze een beoordeling krijgen of als er een serieus studiegesprek plaatsvindt, sta ik even boven hen als docent. Verder totaal niet.”
Behalve de wisselbeker, bloemen en taart was er nóg een verrassing voor de kersverse Docent van het Jaar. “Wat zeg je? Mag ik nu meedoen met de landelijke verkiezing? Nou, laten we dan maar all the way gaan ook, haha.”
