Het lectoraat van Le Sage gaat over de professionele identiteit van sociaal werkers. Een brede term, waar meerdere kanten aan zitten. “Sociaal werk is een hele brede beroepsgroep, en het zit eigenlijk overal en nergens. Veel andere beroepen zijn heel duidelijk vindbaar, ook qua locatie. Of het is duidelijk voor welke waarde zij staan. Bij medische professies is dat bijvoorbeeld ‘gezondheid’.”
Dat is bij sociaal werkers echter anders. “Die zitten bijvoorbeeld bij jeugdhulpverlening in tehuizen voor jongeren, maar komen ook bij gezinnen thuis voor opvoedondersteuning. En jongerenwerkers lopen bijvoorbeeld veel rond bij pleintjes in de wijk. Sociaal werkers zitten ook in tbs-klinieken, of in de ouderenzorg. Ze zitten dus in een heel breed terrein van welzijn en zorg.”
Sociaal werkers hebben diverse opvattingen over wat hun beroepsidentiteit is
Deze sociaal werkers werken aan het vergroten van participatie, welzijn, sociale cohesie, autonomie, veiligheid, en ga zo maar door. “Verschillende, soms tegengestelde, maatschappelijke waarden. Dat maakt het ook lastig om te zeggen wat de kern is van hun werk.” De groep sociaal werkers heeft dan ook hele diverse opvattingen over wat hun beroepsidentiteit is.
“Er zijn sociaal werkers die, omdat ze bijvoorbeeld geregistreerd jeugdhulpverlener zijn, zich identificeren als jeugdhulpverlener. Zo zijn er ook sociaal werkers die jobcoaches zijn, en die zeggen dat dat hun identiteit is. Dus hun functies en het werkveld waarin ze werkzaam zijn, zijn bepalend voor hoe ze zich profileren. Maar daardoor missen ze een beetje een gezamenlijke beroepsidentiteit. Daar ga ik onderzoek naar doen, en dat is ook een behoefte die uit de praktijk komt.”
Sociaal werk kan helpen bij onverwachte problemen
In het onderzoek is daarnaast een belangrijke rol weggelegd voor duurzaamheid, wat misschien niet verwacht wordt bij sociaal werk. Maar volgens Le Sage is het eigenlijk wel logisch. “Internationaal gezien heeft sociaal werk zich gecommitteerd aan een duurzaamheidsagenda, dus daarin willen ze echt een rol gaan spelen.”
“Dat is om twee redenen: we zien dat mensen in achterstandswijken eigenlijk het meest te kampen hebben met de gevolgen van milieuproblematiek. Die wonen langs de snelweg, en die hebben geen groenvoorzieningen of mogelijkheden om hun huis te isoleren. Die groep is het meest kwetsbaar.”
