De opdracht was om oplossingen te bedenken waarmee afval in de openbare ruimtes op NS-stations verminderd kan worden en het afval dat overblijft circulair verwerkt kan worden. Divers samengestelde teams van verschillende onderwijsinstellingen werkten een hele week aan deze opdracht. Rabia (op de foto tweede van rechts): “We hebben allerlei oplossingen bedacht. Maar we wisten eigenlijk meteen dat het een soort van prullenbak moest zijn, dat kwam uit de research die we gedaan hebben. Op het station willen mensen niet te veel nadenken over wat ze met hun afval moeten doen. Ze hebben meestal haast om van A naar B te komen, maar willen wel snel nog wat eten of drinken. Het meeste afval komt dan ook van verpakkingen en ‘single use’ bekers en bakjes. Mensen zijn gewend om dat in prullenbakken te gooien, want die staan er nu ook al. Dus wat als we nu eens een interactieve prullenbak konden maken die zelf nadenkt in welk vakje het afval moet komen? Een prototype van zo’n bak bleek al te bestaan, daar hebben we op voortgeborduurd.”
Bonnie the Bin
“We willen graag dat mensen de prullenbak sympathiek vinden. Daarom hebben we er ook over nagedacht om de bak een persoonlijkheid mee te geven, en een naam om te onthouden. Dit idee gaan we nog verder uitwerken, als we met de NS en ProRail in gesprek gaan. Omdat we gewonnen hebben, willen zij ons idee een kans geven. We hebben voorgesteld om te beginnen met drie Bonnies op verschillende stations om te kijken hoe het wordt opgepikt. NS en ProRail willen erin investeren. Daar gaan we het binnenkort met ze over hebben”, zegt Rabia.
“De Bonnie was niet ons enige idee. We hebben ook research gedaan naar hoe producten beter recyclebaar kunnen zijn. Dan moeten ze liefst van één materiaal gemaakt zijn, de zogenoemde monomaterialen. Ken je die zakjes voor broodjes met zo’n doorkijkvenster waardoor je kunt zien wat erin zit? Dat is dus geen monomateriaal, ze bestaan uit papier en plastic en kunnen niet makkelijk hergebruikt worden. Daarnaast ontdekten we het materiaal PDK, een nieuw soort plastic dat volledig recyclebaar is. Door dit soort adviezen over materiaalgebruik te delen met bijvoorbeeld de Kiosken die op de stations zitten, kun je er al voor zorgen dat er minder afval ontstaat.”
Anderen leren kennen én jezelf
“Hoe ik op het idee kwam om mee te doen met deze hackathon? Duurzaamheid en circulariteit trekken mij. Ik heb dit jaar, mijn vierde jaar bedrijfskunde, het keuzevak Leadership for Circular Transitions gekozen. En ik heb al eerder meegedaan aan hackathons. Het leuke daarvan is dat je in korte tijd iets moet bedenken. Vlad en Nora kende ik nog helemaal niet, zij zijn van een andere opleiding (International Business). In de hackathon zijn we meteen begonnen met het maken van plannen, pas later spraken we ook over persoonlijkere dingen en nu zoeken we elkaar soms op voor de gezelligheid. Ook dat is een voordeel van het meedoen aan dit soort activiteiten: je leert veel verschillende mensen kennen. Door het transdisciplinair samenwerken ontwikkel je jezelf ook als professional omdat je van studenten van andere studies veel leert én je merkt hoe je zelf bent in steeds een ander team.”
De Nationale Hackathon Circulaire Economie
Aan de derde Editie van de Nationale Hackathon Circulaire Economie deden 140 studenten mee (mbo-hbo-wo) van verschillende disciplines, zodat elk team een unieke samenstelling had en daardoor tot verrassende oplossingen kon komen. De hackathon wordt georganiseerd door Leadership for the Circular Transition.
De vijf beste teams pitchten hun ideeën op vrijdag 3 februari tijdens de live nationale finale in Utrecht voor een deskundige jury. Uit het juryrapport: "We zagen dat alle teams hun research goed had gedaan en de oplossingen waren heel divers: van meer awareness creëren tot het betrekken van jongeren. Maar Eco-lution komt met een geïntegreerde oplossing die hele praktische aspecten heeft, zoals slimme prullenbak Bonnie the Bin, maar ook uit aanbevelingen voor de producenten bestaat die op de lange termijn impact kunnen maken!", aldus de jury.