Wat versta ik onder Audit en Registratie in de perinatale zorg?
“Het zijn twee verschillende takken van sport. Bij de audit richten we ons op zwangerschappen en bevallingen waarbij de uitkomst anders is dan verwacht. We kijken vanuit en met verschillende disciplines naar de zorg die geleverd is en of dat in overeenstemming is met de zorg zoals die volgens de richtlijnen geleverd had moeten worden. En we kijken of de ongewenste uitkomst van de zwangerschap of bevalling gerelateerd kan worden aan het afwijken van de standaard zorg voor moeder of kind. Bij koepelorganisatie Perined verzorgen we de registratie van 98 procent van alle zwangerschappen in Nederland, het tweede gedeelte van het lectoraat. In die database staan gegevens over welk zorg de moeder heeft gehad, hoe de bevalling is verlopen, over het kind, et cetera. Op basis van die data analyseren we de perinatale zorg in Nederland.”
Voor zover ik weet is die zorg in Nederland van een uitstekend niveau, toch?
“Dat klopt. De verloskundige zorg is heel goed geregeld.”
Waarom dan toch een lectoraat Audit en Registratie?
“In 2001 werd de verloskundigenindicatielijst geïntroduceerd. Daarin stonden vier profielen: A, B, C en D. Een A betekende dat je geen problemen voorafgaand aan een zwangerschap had en geen problemen hebt tijdens de zwangerschap of bevalling, een C dat je heel veel problemen hebt. B en D stonden voor overlegsituaties. Bij A kon de eerstelijnsverloskundige het werk doen, bij C kwam de gynaecoloog in beeld. Het probleem is dat dat systeem heel erg gebaseerd was op een scheiding in het zorgsysteem van eerste en tweedelijns zorgverleners en op een situatie van weinig problemen en risico’s zijn tot veel problemen en risico’s. In de loop der jaren is dit systeem aan het veranderen ook omdat het Ministerie van Volksgezondheid toe wil werken naar een integrale zorg, waarbij de schotten tussen de verschillende zorgprofessionals wegvallen. Binnen het lectoraat ga ik onderzoeken hoe de profielen beter kunnen worden ingericht, afgestemd op een integrale samenwerking binnen de geboortezorg.”
Wat kan er dan beter?
“De huidige profielen zijn mogelijk te hard gedefinieerd om te passen binnen een systeem van integrale zorg. Vandaag de dag weten we dat armoede en sociale omstandigheden invloed hebben op zwangerschappen en bevallingen. Daarom gaan we binnen het lectoraat nieuwe risicoprofielen aanmaken, waar we zorgpaden aan koppelen. Vervolgens kijken we per wijk wat het risicoprofiel is, zodat zorgverleners beter zorg op maat kunnen bieden. Meer zorg op maat in plaats van zorg op basis van een groepsdefinitie. Simpelweg omdat we met meer persoonlijke factoren rekening moeten houden.”
Een grote verandering, lijkt me.
“Daarom ga ik het ook zeker niet alleen doen. De Koninklijke Nederlandse Organisatie van Verloskundigen, de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie, de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde, de Landelijke Huisartsen Vereniging; dat soort partijen moeten allemaal meedenken en meedoen. Dus moet ik eerst heel veel netwerken om medestanders te krijgen en een idee vormen hoe ik mijn plan wil lanceren.”
Zo te horen is je onderzoek niet over pakweg twee jaar afgerond.
“In de eerste vier jaar wil ik een goede basis neerzetten voor de nieuwe definiëring. Gelukkig heb ik de wind mee en stuurt het ministerie op integrale zorg, omdat er moet worden afgestapt van eerste- en tweedelijnszorg. Alle beroepsverenigingen zijn al met elkaar in gesprek over dit onderwerp. Er is dus al iets in beweging gezet, maar nu moet het ook worden afgemaakt.”
Welke rol gaan studenten spelen?
“Ze maken bijvoorbeeld sociale kaarten van wijken. Wat voor wijk is Charlois? Wat zijn daar de geboorte-uitkomsten? Verder kunnen ze interviews houden met zorgverleners om te vragen hoe zij tegen de oude en de gewenste situatie aankijken. Ook nemen ze audituitkomsten onder de loep: waarom is de zorg afgeweken van de richtlijn? Welke kenmerken van de stad hebben daar invloed op? Heel breed.”
Wat moet dit alles uiteindelijk opleveren?
“Duidelijke zorgpaden voor de wijk, zodat zorgverleners elektronisch kunnen inzien welke persoonlijke zorg ze in welk gebied kunnen toepassen. Zodat ook vrouwen in armoede en met een verslaving de juiste zorg krijgen tijdens hun zwangerschap en bevalling. Daar heeft iedereen recht op.”