Annie, vertel eens. Wat doe je bij ons, bij het kenniscentrum?
In 2019 kwam ik bij het team en ik ben nog steeds ontzettend dankbaar voor deze kans. De werkomgeving is heel speciaal voor mij omdat ik hier mijn persoonlijke ambitie kan waarmaken, namelijk het combineren van wetenschappelijk onderzoek, onderwijs en bedrijfspraktijken. Dat is echt uniek! Waar academisch onderzoek vaak stopt bij theorie zetten wij een stap verder door die inzichten in de praktijk te testen, in het bedrijfsleven. En andersom verbeteren we ook ons onderzoek door de praktijkervaring mee te nemen. Toen ik bezig was met mijn promotieonderzoek aan de RSM in Business Information Management, richtte mijn onderzoek zich op voorspellingsmarkten. Ik wilde ontdekken hoe het manipuleren van verschillende niveaus van informatietransparantie tot de beste resultaten leidde. Het leverde interessante inzichten op voor het ontwerpen van voorspellingsmarkten. Ik vond het jammer dat ik na mijn onderzoek geen mogelijkheid had om mijn bevindingen verder te implementeren of valideren. In de praktijk is een project gewoon een project, wanneer je een project afrondt, eindigt het. Je kunt je dan afvragen, wat als er een natuurlijke omgeving was die ons in staat zou stellen om dit soort onderzoeksprocessen voort te zetten? Dat we niet lineair werken, maar in een vicieuze cirkel van innovatie tussen wetenschap en bedrijfsleven. Daarbij zouden onze studenten ook profiteren, want zij leren niet alleen theorie in de klas, maar doen ook praktijkervaring op in het bedrijfsleven. Het vormen van een rijke, gesynthetiseerde omgeving voor alle betrokkenen, onderzoekers, bedrijfspraktijkmensen en studenten, is een grote persoonlijke ambitie.
“Onderwijzen is een geweldig beroep, omdat we de samenleving beïnvloeden door de makers van de toekomst te inspireren."
Waarom vind je dat zo belangrijk?
Omdat dit de daadwerkelijke omgeving is waarin we samenwerken en samenleven. Het betekent veel voor mij om ons begrip van bedrijfskunde en management te vergroten. Want ik geloof dat dit een positieve invloed op de maatschappij zal hebben. We moeten deze betrokkenheid van iedereen stimuleren, niet pas als studenten hun carrière beginnen, maar al tijdens hun studie. Ik weet dat het moeilijk te realiseren is, daarom zien we niet veel platforms die zich richten op dit soort synthese. Behalve hier. Aangezien mijn ouders beiden betrokken waren bij academisch werk, zag ik op jonge leeftijd hun invloed op de volgende generatie. Ze waren een grote inspiratiebron voor jonge mensen, die deze inspiratie later weer doorgeven. Onderwijzen is een geweldig beroep, omdat we de samenleving beïnvloeden door de makers van de toekomst te inspireren.
Wat is een van de projecten waar je trots op bent?
Op dit moment werk ik aan een project over datamonetisatie, hoe kunnen we data inzetten om waarde te creëren in het mkb? We hebben een klein maar toegewijd team dat samenwerkt met de studieprogramma's die op onze universiteit worden toegepast. De reden waarom ik zo enthousiast ben over dit project is dat we al enkele impactvolle resultaten hebben gezien. Bijvoorbeeld, sommige van onze bevindingen zijn opgenomen in de studieprogramma's, wat betekent dat we direct invloed hebben op het onderwijs. En we hebben een samenwerking gerealiseerd met de Erasmus Universiteit, waarbij het werk van studenten tussen verschillende universiteiten wordt afgestemd. We hebben nu zelfs wat aandacht gekregen van verschillende studieprogramma's die om samenwerking op dit onderwerp vragen. Dit heeft geleid tot het succesvol positioneren van onze digitale helden op onze universiteit, zoals Alfons en Sasha. Dit is een bottom-up proces, iemand hebben die geleidelijk invloed uitoefent op de hele universiteit om ons doel met succes na te streven, is echt belangrijk voor ons project.
"Toen ik mijn ouders hoorde praten over de uitdagingen in hun bedrijven en projectmanagement raakte ik gefascineerd door bedrijfsmanagement.”
Inspirerend om te zien hoe gepassioneerd je bent over je werk! Was dit altijd al je droom?
Ik denk het niet. Ik was nooit iemand die heel duidelijk doelen stelde. Maar als ik terugkijk, was ik altijd actief bezig met ontdekken wat ik echt leuk vond. Eigenlijk wilde ik actrice worden en op een gegeven moment kreeg ik de kans om als bijbaan in de filmindustrie te werken. Maar door daar te werken, ontdekte ik dat het eigenlijk een heel passieve baan is. Je optreden is min of meer gebaseerd op de instructies van de regisseur. Ik moet actief zijn!
Ik begrijp het! Je wilde in de regisseursstoel zitten?
Precies! Op een gegeven moment dacht ik zelfs aan het schrijven van scripts of het managen van acteurs. Langzaam maar zeker drong het tot me door dat ik graag in de bestuurderstoel zit. En toen ik mijn ouders hoorde praten over de uitdagingen in hun bedrijven en projectmanagement raakte ik gefascineerd door bedrijfsmanagement. Dit inspireerde me om te gaan richten op het gebied van bedrijfsmanagement en tijdens mijn studie ontdekte ik dat ik het gewoon geweldig vond om onderzoek te doen.
Waarom is onderzoek zo fascinerend voor je?
Omdat het altijd nieuw is! Allereerst identificeer je een probleem. Soms zelfs op basis van wat andere mensen hebben gedaan. Maar dit is een nieuwe vraag! Niemand kent het antwoord. En dan doe je experimenten en verzamel je verschillende soorten gegevens om het antwoord te vinden. En jij bent de eerste die het antwoord op deze vraag weet, toch? Hoe cool is dat?! En dan schrijf je het op, wat we een scriptie noemen. En in plaats van het alleen op te schrijven om een diploma te krijgen, is het doel nu om de kennis van geschreven woorden naar de echte wereld te brengen. Kortom, je vertelt andere mensen dat jij het antwoord op deze vraag weet.
“Dit wekt een verlangen op, maar misschien zelfs een verantwoordelijkheid om een positieve energie te creëren om de nieuwe generaties te beïnvloeden in hun streven naar een betere en gelukkigere toekomst.”
Je klinkt als een echte schatzoeker naar kennis! Onze eigen Indiana Jones.
Ja, zo voelt het ook. Het is een soort schat waar je als eerste toegang tot hebt en die je later met andere kunt delen. Ik denk dat mijn natuurlijke interesse ligt in het vinden van dingen. Bijvoorbeeld, op onze basisschool, toen ik een klein meisje was, waren we na schooltijd altijd op zoek naar onbekende gebieden op de campus van mijn moeder. Het was een heel veilige omgeving, dus we vrij mochten rondlopen. Ik vond het geweldig om verschillende plekken te verkennen, en als mijn vrienden en ik iets interessants vonden, begroeven we het ergens onder een boom . Natuurlijk is dit meer een fysieke uitdrukking van hoe ik als kind de wereld wilde verkennen. Maar op een subtieler niveau had ik dezelfde mindset toen ik opgroeide. Als ik naar gesprekken van volwassenen luisterde, probeerde ik het te volgen om te zien wat het allemaal betekende. Ik onthield het en zodra ik mijn ouders zag vroeg ik waar het over ging. En mijn ouders zijn altijd zo ondersteunend geweest, altijd, in mijn nieuwsgierige ontdekkingsreis. Ze waren heel open van geest en moedigden me altijd aan om mijn eigen beslissingen te nemen. Zolang ik hen kon vertellen waarom, wat al op jonge leeftijd mijn analytisch vermogen en risicobeheer stimuleerde. Dus op een bepaalde manier ben ik nog steeds die ontdekker, vol vrijheid, maar nu analyseer ik data en verken ik onbekende gebieden op het gebied van kennis. Terugkijkend heb ik echt geluk gehad dat ik geleidelijk allerlei gebieden heb kunnen verkennen. En eerlijk gezegd is er niet echt iets dat ik niet leuk vind, want ik kan altijd wel iets interessants vinden. Alles is waardevol voor mij om vooruit te komen.
Wat is je droom voor de toekomst?
Nu ik de 40 gepasseerd ben, kom ik tot de conclusie dat het leven heel beperkt is. We denken dat we veel tijd hebben, maar dat hebben we echt niet. Bovendien weten we niet wat de toekomst ons brengt. Dus ik wil gewoon mijn uiterste best doen om een positieve impact te hebben, anderen te helpen hun behoeften, ambitie of doel te vervullen. Ik zou graag een "dromenvervuller" willen zijn, door middel van dienend leiderschap. Het gaat er niet om hoe we onze eigen droom realiseren, maar om anderen te ondersteunen bij het nastreven van hun dromen. De rol van de leraar is zo belangrijk, omdat ze jongeren al in de klas voorbereiden om op een dag uit te vliegen naar de bestemming waar ze naar toe willen. Het is mijn hoop dat ik krachtig genoeg ben om dit anker te zijn voor andere mensen. De energie hebben om anderen naar hun bestemming te sturen, zelfs als de hemel de limiet is.
De reden dat ik me zo gelukkig voel is omdat ik altijd mensen heb ontmoet die me konden helpen. Gewoon de juiste mensen op het juiste moment, die me hielpen om te evolueren. Mijn vooruitgang is eigenlijk mogelijk gemaakt door andere bijdragers, die ervoor zorgden dat ik altijd vooruitging, beter werd en me ontwikkelde tot een betere en gelukkigere versie van mezelf. Dit wekt een verlangen op, maar misschien zelfs een verantwoordelijkheid om hetzelfde soort persoon te zijn, anderen te helpen hun toekomst beter te vormen. Ik denk dat dit de beste manier is om mijn dankbaarheid te uiten. Omdat ik mijn leraren de positieve impact die ze op mij hebben gehad niet kan terugbetalen, kan ik het alleen maar doorgeven door een positieve energie te creëren om de nieuwe generaties te beïnvloeden in hun streven naar een betere en gelukkigere toekomst.
ENGLISH VERSION
I joined the team in 2019 and am still so grateful for this opportunity. To me this is a very special working environment, because it allows me to pursue my personal ambition, which is: synthesizing scientific research, education, and business practices. This is indeed very unique! When compared to academic research, it is like we add this crucial step, which is validating or testing the results from the research within the business environment. And vice versa, enhancing our research by incorporating new insights from the workplace. When I was working on my PhD at the RSM in Business Information Management,my research topic was revolving around prediction market. Trying to find out how manipulating a different level of information transparency lead to the best results. There were some very insightful findings regarding the design of prediction market and I felt in a bit regretful that after my PhD, there wasn’t an opportunity to further implement or validate my findings. In practice, project is project. When you finish the project, it ends. One can think, what is if there was a natural environment that allows us to continue this type of research process? So, instead of viewing it as linear, research becomes a loop of innovation for both the academic field and the business, improving engagement in both ways. On top of it, our students get the best of both worlds, as they’re not only taught research capabilities in the classroom, but as well hands-on experience in the field of business management. Forming this kind of rich, synthesized environment for all the stakeholders involved, researchers, business practitioners, and students, is a great personal ambition.
Why?
Because this is the actual environment we work together, where we live together. It’s really meaningful for me to improve our understanding of business and management. I believe that this will positive impact the society as well. Actually, we need this kind of enrichment and engagement of everyone! Not wait until the moment students are working in the company, but involving them in the workplace much earlier, when they’re still studying. I know it’s hard to realize, and it’s why we don’t see many platforms that focusses on this kind of synthesis. Except here. As my parents were both involved in academic work, I saw at a young age their influence on the future generation. They’ve been a great inspiration for young people, who will in return forward this kind of inspiration later on. Being an educator is a great job, as we impact society by inspiring the creators of the future.
What is one of the projects that you feel proud about?
My main project at the moment, which is data monetization: how to use data to create values in SME? We have a small, but very good and dedicated core team, working together with the study programs that are applied in our university. And the reason why I’m thrilled about the project is that we've already seen some impacts. For example, some of our findings have been embedded in the study programs, which means we change the curriculum. And we realized a collaboration with Erasmus University, aligning the students' work between different universities and different levels. And this is in itself the basis for a news article we are about to write. We now even got some attention from different study programs, asking for collaboration on this topic. It has lead to successfully branding our digital heroes in our university like Alfons and Sasha. This is bottom-up. Having someone to gradually influence the entire university to successfully pursue our objective is really important for our project.
It's really inspiring to see you being so passionate about your role here! Was it always the dream?
I don’t think so. I wasn't a very goal-setting person. But if I look back, I was always actively exploring what I really like. I actually wanted to be an actress and at one point got the opportunity to work within the film industry as a side job. But by working there, I found out it's actually a very passive job. Your performing is more or less based on the instructions of the director. I need to be active!
I see! You wanted to be in the director's seat?
Yes, probably! I then even thought it would be interesting to write scripts, or become the actor’s manager. Slowly, slowly, it dawned in on me that I like to be in the driver’s seat. And when I heard my parents discussing the challenges in their businesses and project management, I was intrigued about this business management. This is what inspired me to move towards the field of business management. When studying business management I just loved doing research.
Why?
Because it’s always new! First of all, you identify a problem. Sometimes even based on what other people have done. But this is like a new question! Nobody knows the answer. And then you do experiments and collect different types of data to find the answer. And you're the first one who knows the answer to this question, right? How cool is that?! And then you write it down, which we call it a thesis. And instead of just writing it down to get a diploma, the purpose is now to distribute the knowledge from written words to the actual world. Basically, you're telling other people, that you know the answer to this question.
You sound like a real treasure hunter of knowledge! Our own Indiana Jones.
Yes, because it is a treasure! You’re the first to know something which is valuable and interesting and you can share this later on with others. I think my natural interest is in finding of things. For example, in our primary school, when I was a little girl, we were always trying to explore the unknown areas within my mom's campus after school. It was a very safe area, so we were free to roam around. I enjoyed exploring different places, and if me and my friends would find something interesting, we would bury it somewhere under the tree. Of course, this is more a physical expression of how I liked to explore the world in my childhood. But on a more subtle level, growing up, I had the same mindset. When listening to adults' conversation I was trying to follow it so see what it all means. I would memorize it and then as soon as I saw my parents ask what it was about. And my parents have been so supportive, always, of me being this curious explorer. They were very open minded and always encouraged me to make my own decisions. As long as I could to tell them why, which sparked from an early age to analyze and make a risk management calculation. So, in a way I am still like this explorer, full of freedom, but analyzing data and exploring unknown territories in the field of knowledge. Looking back I have been really lucky to just gradually explore all kinds of areas. And to be honest, there isn’t really something I don’t like, as I can always find something interesting to me. Everything is valuable to me to help me move on.
So, from moving on to moving forward: what is the dream?
Well, now I'm over 40, coming to the conclusion that life is very limited. We think we have a lot of time, but we really don’t. On top of that, we do not know what the future holds for us. So I just want to make my ultimate effort to have a positive impact, helping others to fulfill their needs, ambition or objective. I would be happy to be a dream enabler, through servant leadership. Which is not about how to realize our own dream, but supporting others to pursue their dreams. The role of the teacher is so important as they prepare young people already in the classroom to fly out one day in order to reach the destination they want to go for. It is my hope that I am powerful enough to be this anchor for other people. Have the energy to send others to reach where they want to go, even if the sky is the limit.
The reason is, I feel so lucky that I always met people who could help me. Just the right people at the right time, helping me to evolve. Me making progress is actually made possible by other contributors, making sure I was always improving, progressing, and developing towards a better and happier version of me. It sparks a desire, but maybe even a responsibility to be the same type of person, helping others to shape their future for the better. I think this is the best way to express my gratitude. As I cannot pay my teachers the positive impact back they have had on my, I can only pay it forward by creating a positive energy to impact the new generations in their pursuit of a better and happier future.