Wereldwijd zijn 71 miljoen mensen op de vlucht. De helft is jonger dan 18: kinderen dus nog. De vluchtelingen leven in vaak onmenselijke omstandigheden. Dichtbij huis houdt Europa de deur op slot. Velen zitten daarom vast aan de randen van Europa. Voor veel kinderen betekent dit dat zij geen mogelijkheid of geen recht hebben om naar school te gaan. Ondanks het Verdrag van de rechten voor het kind, waarin is vastgelegd dat elk kind recht heeft op onderwijs.
Op 20 juni vond Wereldvluchtelingendag plaats, georganiseerd door de Pauluskerk, Theater Rotterdam en de opleiding Social Work van Hogeschool Rotterdam Bij de aftrap van Wereldvluchtelingendag in de Pauluskerk maakte Anne Kooiman, docent Social Work en onderzoeker, het statement dat elk kind recht heeft op onderwijs. Hierna transformeerde de Pauluskerk in een maakplaats: er werden tekstborden, levensgrote poppen en percussie-instrumenten gemaakt.
Vervolgens trok een kleurrijke stoet van studenten, vluchtelingen, bezoekers van de Pauluskerk, docenten en wijkbewoners in een Parade door de stad om aandacht te vestigen op de situatie van mensen op de vlucht en de basiswaarden: respect, gelijkheid, waardigheid en solidariteit.
In Theater Rotterdam stonden de tafels gedekt voor 130 oude en nieuwe Rotterdammers, die tijdens een goed verzorgd diner met elkaar in gesprek gingen. Als 'grand dessert' werden op de mediawand korte filmportretten van vluchtelingen vertoond, gemaakt door studenten Social Work. Deze vluchtelingen worden door diverse organisaties in en om Rotterdam ondersteund: Stichting Hoedje van papier, Vluchtelingenwerk Schiedam, Stichting ROS, HR VluchtelingStudentenSupport en de Pauluskerk. De films zijn de opbrengst van het keuzevak WereldVluchtelingendag dat onder leiding stond van docenten Ellen Sandberg en Anne Kooiman.
Als afsluiting van de dag werd een voorstelling The Bright Side of Life getoond, waarbij na afloop mensen uit het AZC gekoppeld werden aan het publiek om hun dromen waar te maken. Theatermaker Bright Richard heeft als vluchteling ervaren hoe moeilijk het is om in een toekomst te geloven. Door de juiste mensen te ontmoeten is hij gestimuleerd om weer te durven dromen. Dit gunt hij andere vluchtelingen ook: aan een toekomst bouwen. Zo kon het publiek helpen met het teruggeven van waardigheid aan mensen die zoveel zijn kwijtgeraakt!
Een groep studenten was zo de indruk van verhalen over de situatie op Lesbos dat ze besloten een inzamelingsactie te houden van kleding, schoenen voor de duizenden mensen die vastzitten op Lesbos. Inmiddels zijn er zakken vol kleding en schoenen ingezameld, die binnenkort op transport naar Griekenland gaan.
Studenten blikken terug op met leerzame periode met waardevolle ontmoetingen, waarin zij de het verhaal en de mens, achter het label "vluchteling" hebben leren kennen.