Het fenomenologisch schrijven probeert ‘dat precieze ogenblik’ te vangen in taal, zodanig dat er recht gedaan wordt aan de betekenis die er al was, nog voor die woorden kon krijgen. Daarbij is de onderzoeker er niet alleen op gericht om dat ‘present moment’ van de geleefde ervaring zodanig te beschrijven dat het zich voor een lezer als het ware opnieuw voordoet, hij wil het ook beschrijven om het voor zichzelf (en via hem natuurlijk ook voor de lezer) op zijn betekenis te onderzoeken. Schrijven ís onderzoeken. Het schrijven behelst een actief en receptief zoeken naar de woorden die ons helpen om de betekenisvolheid van de verschijnselen en daarmee onze betrekking tot de wereld te verstaan.