In dit boek beschrijft Wouter Pols een kwalitatief onderzoek vanuit het Lectoraat Versterking Beroepsonderwijs naar de pedagogiek van het mbo. Hij startte vanuit de vraag: Wat is volgens jou/jullie goed onderwijs? Om daar antwoord op te krijgen voerde hij meer dan 35 gesprekken met docententeams, coördinatoren en directeuren in het mbo. In één van de gesprekken stelde een docent: ‘Goed onderwijs, is onderwijs dat aandacht besteedt aan het individu, maar dat mag nooit ten koste gaan van het groepsproces. Gaat het niet goed in de groep, dan is dat ook niet goed voor het individu. Een docent zal met die spanning moeten dealen’. En, hoe doe je dat? ‘Dat voel je aan’, was zijn reactie. ‘Bij iedere lessituatie, bij elke klas steeds weer, moet je aanvoelen wat nodig is. Je moet op die manier steeds weer afstemmen.’ Goed onderwijs, is onderwijs waarin de docent steeds opnieuw met die spanning weet om te gaan.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de relatie tussen docent en student zo sterk naar voren komt in de gesprekken binnen het mbo. Deze pedagogische houding en ervaring van docenten is maar moeilijk in kwalificatiedossiers of eindtermen te beschrijven. Juist vanwege deze ervaringskennis, door Wouter Pols ook wel het ‘stille weten’ genoemd, is het van belang tijd te nemen deze ervaringen te bespreken, bloot te leggen, en daar op te reflecteren. De vaardigheid die dit reflectieproces vraagt, vormt de sleutel voor een echter kwaliteitsslag van het onderwijs.