Er is nog weinig bekend over de effectieve residentiële behandeling van kinderen met meerdere co-morbide stoornissen. Vooral wanneer deze stoornissen met ernstige gedragsproblemen als agressie en geweld gepaard gaan, blijkt dat veel instellingen er niet in slagen een duurzame behandeling aan te bieden en een negatieve coërcieve cyclus te voorkomen. Kinderen worden overgeplaatst van leefgroep naar leefgroep en van instelling naar instelling, waarbij iedere transitie het vertrouwen in de hulpverlening van het kind- en zijn/haar ouders/verzorgers afneemt en gedragsproblemen en opvoedstress verergeren.
Het is daarom dringend geboden te onderzoeken welke vormen van behandeling wel kunnen aansluiten bij de (multipele) problematiek van het kind, voordat de eerder genoemde negatieve spiraal intreedt en kinderen steeds moelijker bereikbaar worden voor hulpverlening en onderwijs.