Introductie
De hogeschool wordt enerzijds toegankelijker voor studenten, maar tegelijkertijd is er sprake van een massale uitval (Bormans et al, 2015, p.13). Omdat we als school ook hard werken aan kwaliteitsverhoging van het onderwijs is hier sprake van een trilemma: we willen goed scoren op toegankelijkheid, onderwijsniveau én op rendement (Klatter 2017). Dit spanningsveld stelt HR voor veel vragen.
Mede daarom is HR met de werkplaats ‘Inclusieve pedagogiek en didactiek’ gestart. Daarin experimenteren docenten(teams) met innovatieve aanpakken om het studiesucces te vergroten. Er valt veel te leren van ervaringen binnen HR waar opleidingen het onderwijs al drastisch hebben vernieuwd en daarmee een hoger P-rendement behaald: denk aan COM. Hieronder volgt een voorstel voor een kwalitatief onderzoek naar studie uitval in de hoofdfase, bij ISO en IvL. Aansluitend wordt ook een plan geschreven voor een kwantitatief onderzoek.
Probleemstelling
De instituten voor Sociale opleidingen en Lerarenopleidingen willen de uitval van studenten in de hoofdfase terugdringen. Maar waarom vallen studenten uit in de hoofdfase? Is het onderwijs te moeilijk? Valt het beroep tegen? Zijn er persoonlijke redenen? Wat zijn de oorzaken (redenen) van uitval in de hoofdfase, wat is de kern van dit probleem precies? Wat kunnen de opleidingen er volgens studenten aan doen om onnodige uitval terug te dringen?
Dit onderzoek gaat op zoek naar redenen van uitval van studenten in de hoofdfase en beoogt daarover rijke verhalen te verkrijgen die de bestaande data kunnen illustreren en voeding moeten geven voor gesprek. In het onderzoek gaan we in op drie hoofdthema’s: reden van uitval, interactie van de student met de opleiding en de ideale studiebeleving.