Introductie
Ondanks goede pogingen van hun omgeving, hebben veel ouders met een ernstig meervoudig beperkt (emb) kind vaak het gevoel dat ze er alleen voor staan – zowel in emotionele als in praktische zin.
De buitenwereld kan zich moeilijk een voorstelling maken van het gezinsleven van gezinnen met een ernstig meervoudig beperkt (emb) kind. Sommige mensen vinden het eng en kijken weg; anderen vinden het zielig en willen enkel helpen. Veelal denken zowel mensen in de nabije omgeving (opa’s en oma’s, vrienden, zorgverleners, PGB’ers, familie) als in het bredere netwerk (buurtgenoten, ouders van vriendjes) en omgeving dat het leven in deze gezinnen enkel om zorg en zorgen draait. Het gevolg hiervan is dat ouders in een isolement kunnen komen en het gevoel hebben er helemaal alleen voor te staan.
Het onbegrip en de onbespreekbaarheid van aspecten van hun leven die niet in het clichébeeld passen van een gezin met een gehandicapt kind, zijn voor ouders en andere gezinsleden een zware last. Meer begrip voor de situatie, voor zowel moeilijke als fijne dingen en meer inzicht in de nuances zou – zo merken ouders op – veel verlichting kunnen geven. Immers, wie meer begrijpt, is veel beter in staat om op een goede emotionele en praktische manier met deze gezinnen om te gaan.
Projectbeschrijving
Het doel was een film te maken die de hoogte- en dieptepunten, dilemma’s en veerkracht van de 8.000 tot 12.000 gezinnen met een emb-kind invoelbaar en zichtbaar maakt. Hierdoor komt ruimte voor begrip, inzicht en gesprek. Gezinnen voelen zich minder alleen en kunnen beter worden bijgestaan. Beeldmateriaal is vaak krachtiger dan woorden om nuances te tonen.
Het doel was ook om te informeren, maar ook inspireren en tonen dat het gezinsleven met een emb-kind uit veel meer bestaat dan alleen zorg. De film moet een completer en genuanceerder beeld van het gezinsleven van ouders en kinderen voor het voetlicht brengen. Dit is gedaan door een serie documentaire portretten van gezinslevens in te zetten als aanjager voor begrip, discussie en gesprek.
De film is verspreid via belangenverenigingen en netwerken van gezinnen met mcg-kinderen, waardoor uiteindelijk steeds nieuwe gezinnen in aanraking komen met de film. Het filmmateriaal is gebruikt in het onderwijs op Hogeschool Rotterdam, er is een bijbehorend lesprogramma ontwikkeld. Hiervoor is subsidie voor aangevraagd.