In de zorg voor mensen met een langdurige beperking staan vaak zelfredzaamheid, onafhankelijkheid en het (leren) omgaan met de beperkingen van deze aandoening centraal. Maar het hebben van een levenslange aandoening heeft onder andere impact op relaties, seksualiteit en gezinsvorming, sociale activiteiten en werk. In het beleid en de zorg zijn de sociale rollen, identiteit en idealen van deze personen nog steeds onderbelicht. Ook in zowel onderzoek als onderwijs. Niet de zorg voor, maar het leven met een aandoening moet centraal staan.
Met een langdurige beperking heb je wensen, behoeften, teleurstellingen en soms ook frustraties over het leven in een wereld die lang niet altijd is ingericht voor mensen met een levenslange ondersteuningsvraag. Soms zitten systemen in de weg, waardoor het stelsel een zorgmoeras lijkt. De zorgvrager past dan in geen enkel hokje, waardoor hij soms buiten de passende ondersteuning valt.
Tijdens zijn openbare les neemt Sander je, samen met collega-onderzoekers en burgers, mee in de wereld van levenslange en levensbrede ondersteuningsbehoeften.
