Renée de Vink is 40 jaar, geboren in Rotterdam en opgegroeid in Houten. Na haar opleiding tot docent beeldende vorming aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten ging ze acht maanden naar China, waar ze Engels, Nederlands en dansles gaf aan een gezin in een klein bergstadje.
Terug in Nederland werkte ze bij een communicatiebureau als grafisch vormgever, fotograaf en uiteindelijk art director. Elf jaar lang ontwikkelde ze campagnes voor maatschappelijke organisaties, scholen en zorginstellingen, voordat ze met haar man besloot een nieuwe stap te zetten en naar Malawi vertrok om te werken aan een filmproject om fondsen te werven voor de bestrijding van kindersterfte. Na terugkomst ging Renée als docent aan de slag bij de Ad-opleiding Crossmediale Communicatie en emigreerde ze een paar maanden geleden met haar gezin, man en twee kinderen, naar Malawi.
Foto: Renée en kinderen op berg Mulanje in Malawi
Je werkte bij ons als docent van de opleiding Crossmediale Communicatie. Welke vakken heb je gegeven?
Het eerste halfjaar heb ik vooral lesgegeven in marketingpsychologie en communicatietheorie, maar daarna kon ik mijn specialisatie inzetten bij het vak beeld. Met mijn achtergrond in beeldende vorming heb ik de studenten wegwijs gemaakt in de Adobe-programma’s en fotografie.
Wat vond je zo leuk aan het lesgeven op het Ad-onderwijs?
Ik houd van de praktische en creatieve insteek. Die is echt anders dan bij een bacheloropleiding, waar ik ook heb gewerkt. Bij een Ad werk je veel projectmatig en heb je praktijkweken, waarin je vakoverstijgend samenwerkt. Dit maakt het afwisselend. Bovendien duurt de opleiding maar twee jaar, wat ideaal is voor mensen die liever een korte studie doen. In tegenstelling tot de bachelor ga je minder diep op de theorie in.
Een Ad-student onderscheidt zich door een sterke werkmentaliteit en is een echte doener. Ad-studenten leren voortdurend van hun eigen werk door te reflecteren om het volgende project beter te maken. Hun ontwikkeling is goed zichtbaar per semester; binnen zes maanden maken ze grote sprongen, zowel inhoudelijk als in hun presentatievaardigheden.
Tijdens het lesgeven borrelde de droom op om in het buitenland te gaan wonen. Waarom ging jullie voorkeur uit naar Malawi?
We kozen voor Malawi vanwege de prachtige natuur, bergen, het grote meer en de creativiteit van de mensen. Het avontuur hier spreekt ons aan, omdat we kunnen pionieren en met kleine stapjes al veel kunnen betekenen. In Nederland zijn alle paden al gebaand. Dat maakt het voor ons minder interessant. Hier in Malawi, een land dat deels lijdt onder droogte en armoede, kunnen zelfs kleine stappen veel betekenen. Onze bijdrage hier voelt urgenter.
Het avontuur in Malawi spreekt ons aan, omdat we kunnen pionieren en met kleine stapjes al veel kunnen betekenen.
Je geeft aan iets te willen betekenen. Wat hopen jullie in Malawi te doen?
We hebben stichting Capa Capa opgericht, een naam die staat voor persoonlijke ontwikkeling in lagen, net als bij kunst. Elke laag vertelt een verhaal van groei, geschiedenis en reflectie. Ons doel? Samen met lokale talenten zoals sociaal werkers, activisten, fotografen en kunstenaars maatschappelijke thema’s bespreekbaar maken. Denk aan onderwerpen zoals huiselijk geweld, gender based violence, kinderrechten of het stigma dat men heeft over straatjongens. Door verhalen te vertellen en deze zichtbaar te maken, willen we mensen aanzetten om anders naar deze onderwerpen te kijken. De projecten variëren van films om bewustwording te creëren tot het realiseren van financiering voor een mobiele muziekstudio om muziekopnames te kunnen maken van jongeren die op straat leven.
Foto: Behind the scenes-foto op een filmlocatie in Malawi
Tegelijk willen we dat wat we maken blijvend impact heeft. We werken daarom samen met lokale kunstenaars en NGO’s, zodat het aansluit bij de Malawiaanse cultuur en er een educatief programma gemaakt wordt. Ons eerste crowdfundingproject is inmiddels geslaagd. Stap voor stap bouwen we aan iets groots. Het voelt fantastisch om te zien hoe kleine ideeën kunnen uitgroeien tot projecten die echt verschil maken.
Ons doel? Samen met lokale talenten zoals sociaal werkers, activisten, fotografen en kunstenaars maatschappelijke thema’s bespreekbaar maken.
Een stichting op de kaart zetten vergt discipline, maar ook een hoop kennis. Hoe zetten jullie jullie eigen expertise in om Capa Capa op de kaart te zetten?
We gebruiken onze ervaring met het opzetten van campagnes en fondsenwervingen om Capa Capa op te bouwen. Omdat we zelf ook deels van donaties leven, weten we hoe belangrijk het is om mensen goed te informeren en hen actief bij onze missie te betrekken. We moeten onszelf echt op de kaart zetten, vooral omdat we net begonnen zijn. Dit kost veel tijd en energie.
Hoe hebben jullie de overgang naar het leven in Malawi ervaren, zowel persoonlijk als in het dagelijks leven?
Het emigreren naar Malawi was een enorme stap, vooral omdat onze kinderen hun vertrouwde omgeving moesten achterlaten. Het idee dat ze hun vriendjes, familie en alles wat ze kennen achter zich zouden laten, maakte het extra emotioneel voor ons allemaal. Tegelijkertijd is het dagelijkse leven hier een wereld van verschil met Nederland, en dat confronteert ons soms behoorlijk. De armoede in Malawi raakt ons diep, vooral als we de schaarste aan eten zien op markten in droge gebieden. Veel mensen leven van een pap gemaakt van maïs, cassave en mango – meer is er soms niet. Dat is moeilijk te bevatten en soms huilen we er samen om. Dat alles maakt de verandering intens, maar ook heel betekenisvol.
De armoede in Malawi raakt ons diep, vooral als we de schaarste aan eten zien op markten in droge gebieden.
Jullie zitten er nu ongeveer vier maanden. Wat zijn de grootste uitdagingen geweest?
Een dagelijkse uitdaging is het regelen van praktische zaken, zoals het zorgen voor benzine. Dit klinkt simpel, maar het kost veel tijd, omdat de benzinepompen op dit moment door een financiële crisis vaak leeg zijn. Ze worden sporadisch bijgevuld, en het kost een halve dag om het juiste tankstation te vinden waar we onze auto kunnen vullen. En dan moet je nog uren in de rij staan voor je aan de beurt bent!
Een andere uitdaging zijn de hoge prijzen in de supermarkten. Veel geïmporteerde producten zijn duur, soms duurder dan in Nederland. Dit is opvallend in een arm land, waar de lokale bevolking een veel lager inkomen heeft, waardoor de kosten onhaalbaar zijn voor velen.
Een dagelijkse uitdaging is het regelen van praktische zaken, zoals het zorgen voor benzine.
In jullie podcast (Capa Capa de Podcast) nemen jullie luisteraars mee in jullie persoonlijke leven. Kun je hier iets over vertellen?
We hebben gekozen voor een podcast om de verhalen van ons leven en ons werk op een toegankelijke en inspirerende manier te delen. De podcast biedt ons de ruimte om samen als duo te reflecteren op wat we meemaken en de behind the scenes-verhalen van ons werk, zoals filmprojecten, te delen. Voor een kleine bijdrage kun je je abonneren en onze ervaringen horen. Inspirerend en zo bouw je mee aan onze missie!
Omdat we zelf graag van anderen leren hoe zij hun leven in Malawi inrichten en hier ondernemen, interviewen we ook Nederlanders die hier unieke dingen doen, zoals het openen van een pretpark in Malawi. Zo trekken we ons verhaal breder en hoor je wat er allemaal gebeurt in dit land.
Foto: Podcast-interview met storyteller Innocence.
Nog één laatste vraag: wat is de grootste les die je tot nu toe hebt geleerd?
Sta open voor leermomenten en veranderingen van anderen. Durf te vragen wat anderen van bepaalde zaken vinden en sta hiervoor open. Cultureel gezien is er veel te leren, want wat normaal is in Nederland, zoals direct zijn, kan ergens anders heel onbeschoft zijn. Vraag mensen om advies, luister naar hun ervaringen en leer van hun perspectieven. Zo kun je jezelf ontwikkelen en een mooier mens worden. Het vinden van je plek is een stap voor stap proces, dus wees niet bang om te vragen en te leren van anderen onderweg.