Steeds meer inclusieve projecten tijdens Graduation Show van Willem de Kooning Academie
INCLUDED interviewde een aantal studenten die zich richtten op inclusieve thema's, waaronder een ontworpen dyslexiepak, een veilige ruimte voor mensen met ADHD om te herinneren, een vernieuwend queer computerspel, een diepgaande zoektocht naar Joodse identiteit en een film over de oorlog in Irak.
Victoria Di Gioia: Dyslexic Dislike
Victoria merkt op dat ze zich vaak anders heeft gevoeld door haar dyslexie. Maar ze gelooft dat dyslexie niet alleen om medische aspecten gaat, maar ook om hoe het haar persoonlijk beïnvloedt.
In Dyslexic Dislike onderzoekt Victoria hoe ze een betere relatie kan opbouwen met haar dyslexie en hoe verschillende omstandigheden invloed hebben gehad op haar gevoelens en sociale interacties rondom dyslexie.
Ze brengt dit op een kunstzinnige manier door middel van optredens en kostuumontwerp. Ze hoopt dat dyslexie en neurodiversiteit worden gewaardeerd en het stigma wordt verminderd. Ze wil dat mensen dyslexie niet als een negatief iets zien, maar als een deel van haar identiteit dat erkend en begrepen moet worden.
"Door mijn project heb ik geleerd om mijn dyslexie te omarmen en te zien als een belangrijk deel van wie ik ben," zegt Victoria. "Het heeft me geholpen om te begrijpen dat dyslexie niet alleen gaat om moeite met lezen en schrijven, maar ook om hoe het mijn gevoelens en sociale interacties beïnvloedt. Ik wil dat mensen begrijpen dat dyslexie geen belemmering is, maar juist een uniek aspect van mijn identiteit dat erkenning en begrip verdient."
Chelle Mol: Childhood Memories – Recall in neurodivergent young adults
Chelle studeerde Illustratie en volgde een minor in Culturele Diversiteit. Haar werk, recall in neurodivergent young adults is geïnspireerd door haar eigen ervaring met ADHD en de moeite die ze heeft om herinneringen terug te halen. Daarom richtte ze zich op het versterken van het geheugen via workshops met kindvriendelijke tools zoals stiften en krijtjes. Door tekeningen met elkaar te maken, pushte ze anderen om beter te herinneren. "In de toekomst wil ik dit concept verder ontwikkelen en anderen inspireren met tips," zegt ze vol enthousiasme.
Chelle gelooft dat samenwerken met anderen een belangrijke rol speelt bij het versterken van herinneringen. "Met een ander persoon merk je dat je je meer kunt herinneren", legt ze uit. Ze heeft zowel één-op-één workshops als groepssessies gegeven, waarbij ze ontdekte dat communiceren met anderen het geheugen kan verbeteren.
Haar afstudeerproject heeft haar beeld over ADHD veranderd. Ze besefte dat herinneringen veranderlijk zijn en niet altijd 100 procent accuraat hoeven te zijn. "Het gaat om de gevoelens die ze oproepen", vindt Chelle. "Het is oké als een herinnering niet helemaal klopt, zolang de gedachte plezier geeft."
Sebastian Stöcker: Odd Sightings on a Queer Commute
Sebastian verkende queer zijn in het project Odd Sightings on a Queer Commute. De game is een niche visual novel en laat spelers ervaren hoe het is om queer te zijn in het openbaar vervoer, waar ze ongemakkelijke situaties en obstakels kunnen tegenkomen.
"Ik vind het in de metro ongemakkelijk om bij sommige mensen te staan omdat ik dan zo opval. Tegelijkertijd heb ik ook claustrofobie. Ik voel me niet veilig als mensen dichtbij staan. Dat wilde ik vormgeven in een game door de hoofdpersoon niet zichtbaar te maken omdat jij de main character bent", legt Sebastian uit.
Hij sprak met mensen over queer zijn en gamen en merkte op: "Veel games zijn gefocust op mannen die stoer zijn en vrouwen die sexy zijn. Maar je kunt queer spelen door tegen de game te spelen, bijvoorbeeld door een personage dingen te laten doen die eigenlijk niet binnen de spelregels passen. Je kunt jezelf uiten in de game zoals je wilt."
Sebastian is blij met het resultaat van zijn project en wil in de toekomst commerciële games maken waarin hij queerness blijft verwerken. Voor anderen die queer games willen maken, adviseert hij gewoon te beginnen en te experimenteren.
Sonja Aljaberi: The Scars of Iraq
In The Scars of Iraq verkent Sonja het intergenerationele leed binnen Iraakse vluchtelingenfamilies. Het project draait om het indringende verhaal van haar ouders als vluchtelingen naar Nederland. "Het is een pijnlijk verhaal van mijn moeder dat nooit openbaar is gemaakt", zegt Sonja. Met behulp van een Perzisch tapijt, als symbool dat verwijst naar het thuisland van haar ouders in het Midden-Oosten, wil ze de boodschap overbrengen voor de volgende generatie, in de hoop dat zij niet de wonden van de oorlog in Irak hoeven te voelen.
Als cultureel geïnspireerde ontwerper wil Sonja mensen met een bepaalde culturele achtergrond inspireren en hen in staat stellen zichzelf erin te herkennen. "Als vrouw met een Midden-Oosterse achtergrond ben ik opgegroeid in Nederland. Dit was zeker niet gemakkelijk", zegt ze. Ze wil taboes bespreekbaar maken en pleiten voor gelijkheid, en mensen kennis laten maken met diversiteit in de wereld.
Kèrèn Na’ama Vromen: Geworteld - Over zichtbaarheid en het vertrouwd maken van de Joodse culturele wortels en sporen in Rotterdam
Kèrèn is opgegroeid als Joodse vrouw in Rotterdam en voelt zich vaak de enige Joodse persoon in een kamer. Ze is trots op haar diverse achtergrond en wil de Joodse cultuur delen en vieren met anderen. In Rotterdam is er echter weinig ruimte om de Joodse cultuur te laten zien, behalve in verband met de Holocaust. Daarom wil Kèrèn met haar project Geworteld historische Joodse verhalen uit Rotterdam in kaart brengen en delen. Ze gebruikt hiervoor een speciale artistieke tool, 'deep mapping', om deze verhalen in de stad te laten zien en bespreken.
Haar doel is om het verleden te gebruiken als een manier om samen naar de toekomst te kijken, om te vieren wat er was en mensen vertrouwd te maken met Joodse wortels in Rotterdam. Door deze verhalen te delen, wil ze een cultuur van begrip en inclusie creëren, waarin Joodse gemeenschappen een belangrijke plek innemen in de Rotterdamse samenleving.
Over de Graduation Show
De Graduation Show van de Willem de Kooning Academie is een jaarlijks evenement waar afgestudeerde studenten hun eindprojecten presenteren tijdens een vierdaagse tentoonstelling. Wat zo speciaal is in deze tijd, is dat inclusieve projecten steeds meer toenemen. Het is van groot belang om aandacht te besteden aan inclusieve projecten omdat ze een positieve verandering bevorderen en bijdragen aan een diverse, eerlijke en inclusieve samenleving. Tegelijkertijd dienen ze als inspiratie voor mensen die zich hierin herkennen of juist willen leren van anderen.
Increasingly inclusive projects shown at Willem de Kooning Academy Graduation Event
Graduating students presented their projects at the Willem de Kooning Academy's four-day graduation show. INCLUDED interviewed several students who focused on inclusive themes, including a designed dyslexia suit, a safe space for people with ADHD, an innovative queer computer game, an in-depth search for Jewish identity, and a film about the war in Iraq.
Victoria Di Gioia: Dyslexic Dislike
Victoria notes that she has often felt different because of her dyslexia. But she believes that dyslexia is not just about the medical aspects, but also about how it affects her personally.
In Dyslexic Dislike, Victoria explores how she has come to terms with her dyslexia and how, for example, education, has affected her feelings about being dyslexic.
As an artist she uses performance and costume design. She hopes that in the future dyslexia and neurodiversity will be better understood and the stigma reduced. She wishes that people see dyslexia as a positive part of someone’s identity that should be recognised and valued.
"Through my project I have learnt to embrace my dyslexia and see it as an important part of who I am," says Victoria. "It has helped me to understand that dyslexia is not just about having difficulty reading and writing, but also about how it affects my emotions and social interactions. I want people to understand that dyslexia is not a barrier, but rather a unique aspect of my identity that deserves recognition and understanding.
Chelle Mol: Childhood Memories - Recall in neurodivergent young adults
Chelle studied Illustration with a minor in Cultural Diversity. Her work, recall in neurodivergent young adults was inspired by her own experience of ADHD and the difficulty she has in retrieving memories. She therefore focused on strengthening memory through workshops using child-friendly tools such as markers and crayons. By drawing together, she pushed others to remember better. "In the future, I want to develop this concept and inspire others with tips," she says enthusiastically.
Chelle believes that working with others plays an important role in improving memory. "Working wth another person, you do notice that you can remember more," she explains. She has run both one-to-one workshops and group sessions and has found that communicating with others can improve memory.
Her final project changed her perception of ADHD. She realised that memories sometimes change and do not always have to be 100 per cent accurate. "It's about the feelings they evoke," Chelle believes. "It's OK if a memory is not quite right, as long as the thought is pleasurable."
Sebastian Stöcker: Odd Sightings on a Queer Commute
Sebastian explored being queer in the project Odd Sightings on a Queer Commute. A niche visual novel, the game lets players experience what it is like to be queer on public transport, where they may encounter uncomfortable situations and obstacles.
"In the metro, I feel uncomfortable being around some people because I stand out so much. At the same time, I am claustrophobic. I don't feel safe when people are standing close to me. I wanted to use that in a game by making the main character invisible because you are the main character," Sebastian explains.
He spoke to people about being queer and gaming and noted: "A lot of games focus on men being tough and women being sexy. But you can play queer by playing against the game, for example, by making a character do things that are not part of the rules of the game. You can express yourself in the game whichever way you want.
Sebastian is happy with the outcome of his project and wants to make future commercial games that continue to incorporate queerness. For others who want to make queer games, he advises to just start and experiment.
Sonja Aljaberi: The Scars of Iraq
In The Scars of Iraq, Sonja explores intergenerational suffering within Iraqi refugee families. The project revolves around her parents' poignant story being refugees and ending up in the Netherlands. "It is a painful story of my mother that has never been made public," says Sonja. Using a Persian carpet as a symbol referring to her parents' homeland in the Middle East, she wants to get the message across for the next generation, hoping they will not have to feel the wounds of the war in Iraq.
As a culturally inspired designer, Sonja wants to inspire people of a certain cultural background and enable them to recognise themselves in it. "As a woman from a Middle Eastern background, I grew up in the Netherlands. It was definitely not easy," she says. She wants to discuss taboos and advocate equality, and introduce people to diversity in the world.
Kèrèn Na'ama Vromen: Rooted - About visibility and familiarisation of Jewish cultural roots and traces in Rotterdam
Kèrèn grew up Jewish in Rotterdam and often feels like the only Jewish person in a room. She is proud of her diverse background and wants to share and celebrate Jewish culture with others. However, there is little space in Rotterdam to showcase Jewish culture, except in the context of the Holocaust. Therefore, Kèrèn's project Rooted (Geworteld) aims to map and share historical Jewish stories from Rotterdam. She uses a special artistic tool, 'deep mapping', to show and discuss these stories in the city.
Her aim is to use the past as a means to look to the future together, to celebrate what has been and to familiarise people with the Jewish roots of Rotterdam. By sharing these stories, she aims to create a culture of understanding and inclusion in which Jewish communities have an important place in Rotterdam society.
About the Graduation Show
The Willem de Kooning Academy's Graduation Show is an annual event where graduating students present their final projects during a four-day event. What is special on this day and age is that inclusive projects are on the rise. It is very important to pay attention to inclusive projects because they promote positive change and contribute to a diverse, fair and inclusive society. At the same time, they serve as inspiration for people who identify with the projects or want to learn from others.