Ontmoeting 12

Dinsdag 25 juni: In de ban van de bidon

Mijn dag is geformatteerd op uurbasis. Ik heb me daar altijd een beetje over verbaasd. Ik praat eigenlijk de hele dag door, waarbij besprekingen, vergaderingen, of hoe je het ook wilt noemen, vaak een uur duren. Dat is gek. Waarom zou het ene thema niet 47 minuten nodig hebben en het andere 83? Toch is er overwegend dat dwingende uurritme of het moet overduidelijk zijn dat we het volle uur niet nodig hebben. Vandaag blijkt dat twee keer het geval te zijn en ik gebruik die momenten om even snel mijn mails te checken. Twee mails vallen me op. Ze blijken over hetzelfde thema te gaan: drinken tijdens tentamens.

Twee instituten hebben een creatieve oplossing gevonden om studenten toch de gelegenheid te geven tijdens tentamens te drinken, zonder dat we het risico lopen dat via het meegebrachte drinken gespiekt wordt. Studenten worden in de gelegenheid gesteld een transparante hogeschoolbidon te kopen. Ik krijg een mail waarin gemeld wordt dat De Telegraaf belangstelling heeft voor het thema. Iets later krijg ik een mail van twee collega's van een ander instituut waarin ze zich beklagen over het feit dat niet gedronken mag worden tijdens tentamens. Hier gaat iets niet goed. Ik leg de mails neer bij Herman Veenema, secretaris van het College van Bestuur, met de vraag uit te zoeken hoe dat nu zit. Klaarblijkelijk hebben we formele regels, die ik even niet paraat heb... Ik maak duidelijk sympathie voor de bidonoplossing te hebben maar vind dat deze oplossing zich wel goed moet verhouden tot onze eigen regels.

Vanaf dat moment hebben we een kleine bidonkwestie en komen vraagstukken samen waar we het vaak over hebben. Voor welke zaken moeten we centrale regels opstellen en voor welke niet? En als we die regels opgesteld hebben, houden we ons daar dan ook aan? We besteden binnen de hogeschool heel veel aandacht aan wat we compliance noemen: goede regels opstellen voor die zaken waar dat moet, zorgvuldige vertaling geven aan wettelijke voorschriften en zorgdragen voor een goede naleving daarvan. Dat is niet altijd eenvoudig, gezien de veelheid en complexiteit van de regelgeving, maar wel absoluut noodzakelijk.

We blijken in onze regelgeving te hebben staan dat er geen drankjes genuttigd mogen worden tijdens tentamens. En dus wijzen we, met pijn in het hart, een van de directeuren op de strijdigheid tussen de gevolgde handelwijze en de regel. Die reageert prompt en adequaat: "Op de Kralingse Zoom wordt de uitgifte van bidons gestopt. We informeren de studenten dat voor de huidige toetsperiode vooralsnog het toestaan van drinken uit 'geautoriseerde bidon' niet kan (met een reden omkleed)." We gaan nog eens nadenken of onze regel de goede is. 

Maandag 1 juli: Taskforce Roken Buiten Het Lijntje

Het College van Bestuur vergadert met de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR). We hebben een lange agenda, met als hoogtepunt de evaluatie van het rookbeleid. Met name de studenten tonen zich actief. Arthur Mayer spreekt zijn waardering uit voor een aantal acties, maar vindt het allemaal te weinig en te weinig effectief. Mijn oog valt op een bidon die pontificaal op tafel staat voor een ander student-lid, Christina Cathalina. Het is een mooie, transparante bidon, met een helder rood logo van de hogeschool erop. Christina neemt met een stralende glimlach het woord: "Ik heb een vraag voor de meneer van het CvB: hoe lang geven we de directeuren nog?". Ik antwoord: "Dat zal ik u zeggen, mevrouw van de CMR. Ik heb vertrouwen in de aanpak van de directeuren en vind dat zij de tijd moeten krijgen om effectieve maatregelen te nemen." Een paar maanden geleden had ik een centrale campagne tegen roken even tussen haakjes gezet aangezien er veel weerstand was onder directeuren tegen die campagne. De afspraak was toen dat directeuren zelf initiatieven zouden nemen om het roken op de verkeerde plekken tegen te gaan. Dat heeft ook te maken met je houden aan regels. Noem het compliance. We geven veel geld uit om rokers in staat te stellen van hun sigaretje te genieten. Dan moeten we ook duidelijk zijn in het handhaven van dat beleid. Mijn waarneming: we boeken vooruitgang, maar zijn er nog lang niet. Christina neemt een slokje uit haar bidon: "Maar hoe lang geven we de directeuren?". Ik stel voor dat we in oktober de balans opmaken, maar vooral ook dat we de krachten bundelen. Ik nodig de CMR uit om mee te denken, samen met de betrokken instituutsdirecteuren. De Taskforce Roken Buiten Het Lijntje is geboren. Om het jaar af te sluiten eten we 's avonds met de CMR. Mooie avond met goed eten. Ik maak een foto van een rokende Arthur, keurig op de daarvoor bestemde plek en wens de mevrouw van de CMR bij het weggaan een mooie zomer.

Zaterdag 6 juli: De Ronde van Rotterdam

Wielrennen is mijn sport. Als ik de voorzitter van onze Raad van Toezicht spreek, Winnie Sorgdrager, gaat het gesprek in eerste instantie over haar recente rapport over doping. Met mijn bevriende collega Marcel Wintels praat ik graag over de sport. Hij zit er middenin als voorzitter van de KNWU. Ik probeer elk jaar een etappe van de Tour te bekijken, lees er veel over en fiets zelf graag. Het komt er te weinig van, maar de momenten die ik heb, pak ik. Vandaag is de Ronde van Rotterdam, een tocht van 160 km. De burgemeester is aanwezig en een oude fietsheld: Rini Wagtmans.

We hebben afgesproken met een tiental collega's om de tocht in de rode shirtjes van Hogeschool Rotterdam (HR) te rijden. Voordat we vertrekken geef ik, samen met CvB-lid Gerard van Drielen, de burgemeester nog even een hand (zo doen bestuurders dat) en daarna 'schiet' hij ons weg. Wat volgt is een prachtige tocht, die begint met een rit door Rotterdam (rondje Kuip, Erasmusbrug met het klassiek Rotterdamse eresaluut van de blusboot, Coolsingel met een statig wuivende burgemeester) en daarna het Zeeuwse platteland opzoekt, onder escorte van een dertigtal motoren. En dat allemaal op de eerste echt zomerse dag van het jaar. Achter in mijn shirt zit een gevulde transparante bidon met het logo van de hogeschool erop. Werd me met een grote grijns aangeboden door Rob Claassens, onderwijsmanager van International Business and Management Studies (IBMS), een van de opleidingen waar de bidons ter beschikking gesteld zijn.

Veel pelotonshumor om mij heen. Mannen met een EMO-shirt speculeren voortdurend wanneer de HR-ploeg nu aan gaat. Iets te hard roepen ze naar elkaar dat die "HR-mensen het halve peloton willen domineren". Net zoals we in de stad schijnen te doen. "Je kunt je kont niet keren of ergens wappert wel die rode HR-vlag van die mannen."

Na een kilometer of 90 strijkt het peloton neer bij een tankstation en vindt de foerage plaats: krentenbollen, mars en bananen. Ik ga lekker in het gras liggen en check mijn mails. Ik krijg van instituutsdirecteur Cees van der Kraan met enig triomfantalisme een mail van collega Jan de Waard doorgestuurd die haarfijn, in een strak juridisch betoog uitlegt dat we op grond van onze reglementen het verstrekken van bidons niet mogen verbieden. Een juridisch betoog dat sterk leunt op de semantische interpretatie van begrippen als 'consumptie' en 'drankje'. Heerlijk, vooral omdat de collega het niet accepteert dat er sprake zou zijn van gebrek aan compliance. Hij eindigt de mail aan Cees: "Het is nu vrijdag, inmiddels ruim na zessen, ik denk dat ik maar eens een drankje ga nuttigen......"

We moeten echt nog eens goed nadenken wat we nu precies als centrale regel gaan hanteren en ook hoe deze eenduidig te interpreteren. Hier is iets niet goed gegaan.

Zondag 7 juli: De polder in

Elke zondagochtend probeer ik mijn trainingsrondje te rijden. Ook vandaag. De afstand varieert, vandaag niet meer dan een kleine 50 kilometer. Er gebeurt wat elke zondag gebeurt: de eerste 20 kilometer bedenk ik het antwoord op de mails die nog klaarliggen en vragen om een antwoord, de 20 kilometer daarna zet zich een thema vast in mijn hoofd dat ik doordenk. Daarna: ontspanning. Ik denk aan de weken die voor me liggen, waarin ik met mijn vrouw en kinderen ga genieten van de zomer, racefiets bij de hand. Ik neem me voor de hogeschoolbidon mee te nemen op mijn jaarlijkse bedevaart naar de top van de Mont Ventoux.

Ik neem tevreden een slok uit mijn transparante bidon met het rode HR-logo. Ik heb een prachtig jaar achter de rug bij die mooie Hogeschool Rotterdam en zie uit naar de opening van het hogeschooljaar 2013 - 2014.