Bevorderen van eigen regie en het benutten van ervaringskennis zijn belangrijke thema’s binnen het onderzoek en het onderwijs op het gebied van Disability Studies. Daarbij is het motto: ‘Nothing about us, without us’. Om ervaringskennis beter te benutten, kan zowel in zorg als onderzoek gewerkt worden met levensverhalen. Het luisteren naar verhalen is ook een belangrijk element in het onderwijs. Daarbij is het doel om onbevooroordeeld te luisteren naar de verhalen van mensen met een beperking en te reflecteren op onder meer de (eigen) beeldvorming en de rol van de sociale context voor het dagelijks leven met een beperking.
Vanaf 2013 heeft Inge zich in meerdere opeenvolgende projecten bezig gehouden met de ontwikkeling van Mijn Pad een methode voor het bevorderen van autonomie en participatie van jongeren, waarbij het perspectief van jongeren centraal staat. Samen met anderen heeft zij trainingen ontwikkeld voor professionals. Ook is een samenwerkingsverband ontstaan waarin ervaringsdeskundigen een belangrijke rol spelen. Haar interesse is nu deze methode en de trainingen verder door te ontwikkelen en te implementeren in de praktijk.
In 2015-2016 heeft zij meegewerkt aan het maken van een integrale en traumasensitieve methodiekbeschrijving voor de JeugdzorgPlus-afdeling Hestia, een instelling voor jonge vrouwen die slachtoffer zijn of dreigen te worden van mensenhandel. Dit project is uitgevoerd in samenwerking met de meisjes, hun ouders en professionals.
In 1995 promoveerde Inge cum laude op onderzoek naar de verwerking van psychotrauma onder oudere Nederlanders die in en kort na de Tweede Oorlog ingrijpende oorlogs- en geweldservaringen hadden meegemaakt.