In zijn openbare les bespreekt lector Hugo Bongers om te beginnen de vele betekenissen van het begrip ‘culturele diversiteit’ en de manier waarop dit begrip van belang is voor het lokale cultuurbeleid. Hij stelt dat culturele diversiteit momenteel gebruikt wordt als ethisch-politieke norm door het openbaar bestuur om er voor te zorgen dat culturele instellingen streven naar een publieks- en klantenbestand dat de bevolkingssamenstelling voldoende weerspiegelt.
Vervolgens gaat Hugo Bongers in op de ontwikkelingen op (multi)cultureel gebied in de laatste decennia, zoals bijvoorbeeld het ‘black theater’ en de niet-westerse beeldende kunst. Hij beschrijft dat jongeren met een nietwesterse achtergrond volop actief zijn in de muziek en dans, maar dat dit op het gebied van de beeldende kunsten veel minder het geval is. Zo is de instroom van de Willem de Kooning Academie nog geen goede afspiegeling van de Rotterdamse bevolking. Bongers stelt dat dit verbeterd kan worden door meer aandacht te besteden aan het ondernemerschap van culturele ondernemers, omdat het ondernemerschap veel allochtone jongeren aanspreekt. Bovendien is de nadruk binnen het kunstvakonderwijs op samenwerking en nieuwe verdienmodellen in toenemende mate van belang voor alle kunststudenten.
In de tweede helft van de publicatie stelt Bongers dat er weliswaar altijd kunstenaars zullen zijn die in relatieve isolatie aan hun oeuvre werken, maar dat steeds meer kunstenaars en vormgevers cultureel ondernemers zullen worden die actief een relatie met hun fysieke en sociale omgeving aangaan en samenwerking zoeken. En dan niet zozeer vanuit financiële noodzaak, maar ook vanuit een sterke maatschappelijke betrokkenheid. In deze publicatie noemt Bongers hiervan diverse voorbeelden, zoals het wijkproject Freehouse van kunstenares Jeanne van Heeswijk in de Afrikaanderwijk.
Juist omdat kunstenaarsinitiatieven en -netwerken, en nieuwe vormen van cultureel ondernemerschap, een belangrijk onderzoeksterrein van het lectoraat Cultural Diversity vormen, hebben wij er voor gekozen het beeldmateriaal voor de publicatie en presentatie niet zelf te maken. In plaats hiervan hebben wij ons netwerk gevraagd ons van beeldmateriaal te voorzien. Het resultaat is een grote variatie aan foto’s van uiteenlopende activiteiten en projecten die een uitstekende illustratie bij de tekst vormen. Hierdoor is het boekje ook een, weliswaar bescheiden maar geslaagd, community project geworden.